NASZ LIDZBARK

Najnowszy raport GUS „”Beneficjenci środowiskowej pomocy społecznej” nie pozostawia złudzeń – województwo warmińsko-mazurskie nadal jest najbiedniejszym regionem w kraju. Jest jedynym województwem, gdzie ponad 10% mieszkańców ma na tyle niskie dochody, że musi korzystać z pomocy społecznej. W skali kraju liczna beneficjentów pomocy społecznej, uległa znacznemu zmniejszeniu, głównie na skutek rozpoczęcia rządowego programu 500+. Dotyczy to również warmińsko-mazurskiego, mimo to pozostaje ono niechlubnym liderem zestawienia.

W raporcie GUS nasze województwo jest jednym z najczęściej wymienianych w aspekcie poziomu biedy i ubóstwa. Pełny raport znajduje się na stronie GUS, a pobrać go można TUTAJ (8,3mb .pdf).

W świetle powyższych danych, o których lokalna prasa nie poinformuje, rysuje się obraz regionu zacofanego nie tylko ekonomicznie, ale i społecznie. Dane syntetyczne nie kłamią i wbrew twierdzeniom władz samorządowych, które świat postrzegają pokaźnymi wpływami na swoje konta, zmierzamy w kierunki dzikich pól. Władze województwa – to one są odpowiedzialne za rozwój regionu. Przez ostatnią dekadę, aż po dzień dzisiejszy, Marszałek i Sejmik realizują plany rozwoju nakreślone w gabinetach politycznych PO-PSL, czego efekty widzimy w raporcie. Podobnie jest we wszystkich gminach naszego (tj. lidzbarskiego) powiatu, tutaj hegemonię posiada ten sam układ sił politycznych co na szczeblu wyższym.

Brnięcie w turystykę, budowa coraz to nowych ścieżek rowerowych, siłowni, Term czy uzdrowiska spycha nas poza margines cywilizacji. Te inwestycje nie przynoszą wartości dodanej, nie przyciągnął inwestorów, nie spowodują zahamowania odpływu mieszkańców. Generują koszty utrzymania, spadające na podatników. Niestety władze miasta idą w kierunku obranym przez niechlubnych poprzedników.

Puenta

Jeszcze jako kandydat na posła w wyborach do Sejmu, Jacek Protas mówił na antenie Radia Olsztyn  – Te wybory będą bardzo ważne dla Polski i Polaków, zadecydują, czy będziemy iść krok w krok w kierunku nowoczesnej Polski, czy w kierunku dzikich pól. Jako lider PO od ponad 10 lat  muszę brać odpowiedzialność za te wybory i za los naszego regionu, myślę, że pokazałem podczas ponad  20 lat pracy w samorządzie, że wiem, na czym polega wspieranie regionu i polityka regionalna i moje doświadczenie, i wiedza przydadzą się w parlamencie.

Wójt Gminy Lubomino (PO) odznaczony przez Marszałka Województwa Gustawa Brzezina (PSL) odznaką honorową „ZASŁUŻONY DLA WARMII I MAZUR”. Fot. UG Lubomino

Kontrola władzy samorządowej jest konstytucyjnym prawem każdego obywatela tego kraju. W gminach, gdzie mieszkańcy jej nie realizują (z różnych przyczyn), samorząd staje się skorumpowany, szybko pojawia się nepotyzm. Wydaje się, że im mniejsza gmina, tym większe patologie toczą jego struktury. Zgodnie ze starym przysłowiem, iż „ryba psuje się od głowy”, wzorce wypaczeń do gmin spływają z samej „góry”, a ich bezkarność tylko utwierdza lokalnych kacyków (czytaj wójtów), że są nietykani. Na przeszkodzie powyższemu, stoi oczywiście społeczna kontrola władzy, lecz przez odpowiednie mechanizmy zastraszania, przydzielania etatów i układy – skutecznie eliminowana. Każdy, kto odważy się wytknąć władzy nieprawidłowości, zostaje wyalienowany zawodowo, tak jak jego rodzina. To bardzo skuteczny i co najważniejsze szalenie skuteczny mechanizm. Doszło do takiej niezdrowej sytuacji, iż lokalni sygnaliści (osoby informujące opinię publiczną o „przekrętach”) zostali okrzyknięci jako wrogowie publicznie, furiaci, tudzież psychicznie chorzy.

Stan opisany w powyższym akapicie nadal trwa w małych gminach naszego powiatu i jak na razie nic nie zapowiada „dobrej zmiany”. Machina korupcji i nepotyzmu trwa w najlepsze, rozpędzona przez ostatnie lata polityką partii, w nazwie której znajduje się „obywatelska”. Któż bowiem chciałby zmieniać wypracowywane latami układy? Życie na koszt podatnika to przecież znakomity interes. Biznes na którym dobrze zarabiają władze i ich rodziny, partyjni koledzy i koleżanki. Biznes, gdzie można manipulować publiczną kasą, ustawiać przetargi, konkursy, zatrudniać na wysokich stanowiskach swoją rodzinę.

W najlepszych latach świetności Platformy Obywatelskiej, buta i arogancja władzy osiągała szczyty. Jej przedstawiciele czuli się bezkarni, bowiem ich prawo nie dotyczyło – należeli do lepszej kasty ludzi (było to główną przyczyną przegranych wyborów parlamentarnych). Na szczeblu gminnym w najlepszych latach świetności PO, dochodziło do przedziwnych sytuacji. Przyjrzyjmy się sytuacji w małej gminie naszego powiatu – Lubominie. Tam niepodzielnie od wielu lat funkcję Wójta sprawuje pan Andrzej Mazur. Jego nazwisko dumnie prezentowane jest na regionalnej stronie Platformy Obywatelskiej, jako „nasz” przedstawiciel w samorządzie. Znajduje w panteonie znakomitych przedstawicieli narodu jak Jacek Protas, Piotr Cieśliński czy Jan Harhaj. Takie towarzystwo zobowiązuje.

Himalaje nepotyzmu, czyli najważniejsza jest rodzina

Wójt gminy Lubomino, pan Andrzej Mazur, 12 sierpnia 2012 r. wydaje zarządzenie Nr 0050.41.2012 w sprawie powierzenia pełnienia funkcji dyrektora Gimnazjum w Lubominie … swojej żonie, pani Marii Mazur. Innymi słowy, Wójt Gminy powołuje swoją żonę na Dyrektora w jednostce podległej Wójtowi. Pani Maria Mazur staje się więc podwładną swojego męża – Wójta. W statucie gimnazjum w § 2 pkt 4 czytamy „Zwierzchnikiem służbowym dyrektora jest Wójt Gminy Lubomino”. To Wójt podpisuje umowę o pracę, ustala wynagrodzenie itp. Organ prowadzący sprawuje także kontrolę finansową w szkole, szkoła zdaje sprawozdania do organu. Wszystko zostaje w rodzinie. Na wrześniowej sesji Rady Gminy Lubomino, żaden z radnych nie zajął stanowiska w tej sprawie, nikt się nie sprzeciwił jawnemu nepotyzmowi Wójta oraz co ważne łamaniu prawa. Ustawa o Pracownikach Samorządowych jasno zakazuje takich praktyk:

„Art. 26. Małżonkowie oraz osoby pozostające ze sobą w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia włącznie lub powinowactwa pierwszego stopnia oraz w stosunku przysposobienia, opieki lub kurateli nie mogą być zatrudnieni w jednostkach, o których mowa w art. 2, jeżeli powstałby między tymi osobami stosunek bezpośredniej podległości służbowej.”

Powyższy stan zapewne trwał by dalej, gdyby nie reforma szkolnictwa przewidująca likwidację gimnazjów. Pani Maria Mazur od zeszłego roku sprawuję funkcję zastępcy dyrektora w szkole podstawowej w Lubominie. Niegodziwe postępowanie Wójta, nie przeszkodziło mu w zwycięstwie w wyborach samorządowych w 2014 r., gdzie zdecydowanie pokonał rywala.

Powyższe stanowi drobny przykład z morza patologii towarzyszącej rządom poprzedniej ekipy, a także główny powód przejęcie władzy przez PiS. Powoli rośnie znaczenie lokalnych sygnalistów, ludzie mniej się boją, wyczekując zmiany na najniższym szczeblu samorządu. Miejmy nadzieję, że w końcu władza samorządowa trafi do rąk ludzi uczciwych.