NASZ LIDZBARK

Na najbliższej Sesji Rady Miasta 18 stycznia 2023r. radni przegłosują uchwałę o zmianie wysokości diet oraz wynagrodzeniu Burmistrza Miasta. Podyktowane jest to względami formalnymi, bowiem wysokość diety jest uzależniona od liczby mieszkańców. Dane z GUS informują, że mieszkańców  Lidzbarka Warmińskiego jest mniej niż 15 tys (14700), co za tym idzie zmienia się przedział określający wysokość diet radnych oraz wynagrodzenia Burmistrza.

Samo wyliczenie konkretnej kwoty diety nie jest proste. Także w treści uchwały próżno jej szukać (raczej ze względów etycznych). Postaramy się w skrócie przybliżyć ten temat, aby lepiej zrozumieć dalszą część artykułu.

Wysokość diety określają przepisy nadrzędne (ustawa) i Rada Miasta ma obowiązek je stosować. Pomińmy skomplikowaną treść ustaw, odsyłacze do rozporządzeń ministrów itp. W uproszczeniu dieta radnego nie może przekroczyć 2,4-krotności kwoty określonej w ustawie budżetowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe. Kwota ta wynosi 1 789,42zł, a więc dieta radnego nie może być wyższa niż 4 294 zł miesięcznie. Z kolei rozporządzenie Rady Ministrów z 2000r. (podpisane przez J.Buzka) określa dokładnie ile otrzyma radny w zależności od liczebności mieszkańców gminy. I tak:

100% kwoty 4 294zł mogą otrzymać radni w gminach powyżej 100tys mieszkańców
75% kwoty 4 294zł (3 220,95zł) mogą otrzymać radni w gminach od 15 do 100 tys mieszkańców
50% kwoty 4 294zł (2 147,30zł) mogą otrzymać radni w gminach poniżej 15 tys mieszkańców

Doniedawna lidzbarska gmina liczyła więcej niż 15 tys mieszkańców i kwota maksymalna diety wynosiła 3 220,95zł (zwanej dalej kwotą bazową). Na drodze uchwały Radni w październiku 2021r. określili „podział” tej kwoty na poszczególne funkcje w Radzie Miasta. I tak:

– 100% kwoty bazowej dieta Przewodniczącego Rady Miasta, czyli 3 220,95zł
– 70% wysokości diety Przewodniczącego Rady dla Wiceprzewodniczących Rady i Przewodniczących komisji stałych – 2 254 zł
– 60% wysokości diety Przewodniczącego Rady dla Wiceprzewodniczących komisji stałych – 1 932zł
– 50% wysokości diety Przewodniczącego Rady dla „szeregowych” radnych Rady Miejskiej

W lidzbarskiej radzie miasta nie ma „szeregowych” radnych. Powstało tyle komisji, aby każdy z radnych mógł otrzymywać dodatek funkcyjny. Sześć komisji, a w każdej przewodniczący i jego zastępca plus dwoje wiceprzewodniczących rady plus sam przewodniczący.

W 2022r. GUS poinformował, iż liczba mieszkańców Lidzbarka Warmińskiego wynosi 14 708. W związku z tym Rada Miasta jest zobligowana do wyliczenia nowych stawek diet w oparciu o sporo niższą kwotę bazową (50% kwoty 4 294zł zamiast 75% jak wcześniej). Ustawodawca w zamyśle słusznie nakazał stosowanie progów kwotowych w oparciu o liczbę mieszkańców. Najmniejszych gmin, poniżej 15tys mieszkańców nie powinno się zanadto obciążać dietami radnych. Lidzbarscy radni są jednak innego zdania…

W projekcie uchwały z 18 stycznia 2022r. dotyczącej ustalenia wysokości diety pojawił się „nowy” podział kwoty bazowej ze względu na pełnione funkcje. I tak:

– 100% kwoty bazowej dieta Przewodniczącego Rady Miasta, czyli 2 147zł (poprzednio 3 220,95zł)
– 95% wysokości diety Przewodniczącego Rady dla Wiceprzewodniczących Rady i Przewodniczących komisji stałych czyli 2 039zł (poprzednio 2 254 zł)
– 90% wysokości diety Przewodniczącego Rady dla Wiceprzewodniczących komisji stałych czyli 1 932zł (poprzednio 1 932zł)  – dokładnie bez zmian.

Z powyższego wynika, że najbardziej „traci” Przewodniczący Rady Miasta, pozostałym praktycznie niewiele lub nie zmienia się nic. Przed zmianami zmuszano Lidzbarczan do płacenia radnym za „podnoszenie ręki”  32 853zł każdego miesiąca, po zmianach – 30 062zł. Kwota bazowa obniżyła się o 25%, a diety spadły o zaledwie ok. 8%.

Komentarz redakcyjny

Rada Miasta w bardzo kreatywny sposób podeszła do obliczenia należnym im diet. Mimo wyraźnego spadku liczby mieszańców, próżno szukać odzwierciedlenia tejże katastrofy demograficznej w dietach radnych. Ustawodawca wyraźnie mówi, że radny to funkcja społeczna, za której pełnienie nie przysługuje wynagrodzenie. Dieta ma stanowić rekompensatę za poniesione koszty związane np. z dojazdem na posiedzenia Rady Miasta, zwrotem części abonamentu telefonicznego w związku z koniecznością kontaktu z wyborcami itp. Redakcja NaszLidzbak ma więc pytanie do radnych, a szczególnie do Przewodniczącego Rady Miasta: Proszę o przedstawienie wszystkich kosztów związanych z pełnieniem tej społecznej funkcji. Rachunki, opłaty, koszty paliwa i inne. Radny jako osoba zaufania publicznego, nie powinien mieć żadnych problemów z rozliczeniem się z tychże kosztów przed swoimi wyborcami.

Lidzbark Warmiński staje się miastem – widmem. Po 17tej  w jego centrum trudno spotkać kogokolwiek. Na palcach jednej ręki policzymy mijających nas przechodniów podczas dłuższego spaceru. Niestety turystów także nie widać. Mrzonki o mieście turystycznym były, są i będą fantazjami kilku lokalnych tępawych polityków. Lekarstwem na wyludnienie miasta są niskie podatki oraz budownictwo komunalne. Niestety pieniądze Lidzbarczan, władze miasta wydają na nikomu nie potrzebne inwestycje. Potężne środki wydawano na budowę Term, a teraz uzdrowiska. Wiemy jak to się skończy. Pod dyktando sprawnych inaczej politycznych baronów miasto jest dewastowane, a ludzie ubożeją.

Urząd Miasta w Lidzbarku Warmińskim zarządzany przez Burmistrza Wiśniowskiego dyskryminował pracownika za skorzystanie przez niego z uprawnień przysługujących matce w związku z narodzinami dziecka. Tak orzekł w prawomocnym wyroku Sąd Rejonowy w Bartoszycach. Zasądził na rzecz pracownika, pani Pauliny kwotę 30.000 zł. tytułem odszkodowania za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu wraz z odsetkami. Tym samym po 2 latach batalii sądowych pani Paulina wygrała z Burmistrzem Wiśniowskim sprawę, a sąd potwierdził fakt dyskryminacji w związku ze skorzystaniem przez p. Paulinę z uprawnień macierzyńskich.

Pani Paulina jest zatrudniona w Urzędzie Miasta od 2015r. Z końcem 2017r. w związku z ciążą otrzymała zwolnienie lekarskie. Po urodzeniu dziecka i wykorzystaniu urlopu macierzyńskiego, rodzicielskiego oraz wychowawczego wróciła do pracy. Okazało się jednak, że nie może wrócić na poprzednie stanowisko (już zajęte, bowiem miesiąc przed powrotem p. Pauliny do pracy, Burmistrz Wiśniowski zatrudnił inną osobę na to miejsce.). Przydzielono jej nowe obowiązki (bez przeszkolenia) oraz wynagrodzenie sporo niższe, niżby mogła otrzymywać nie korzystając z uprawnień macierzyńskich.

Pani Paulina złożyła wniosek o podwyżkę wynagrodzenia, czując się pokrzywdzona, że po powrocie do pracy zarabiała mniej niż zatrudniona w UM sprzątaczka. Nowy zakres obowiązków dotyczył pracy z dokumentami niejawnymi, przetwarzania tych dokumentów i inne czynności związane z prowadzeniem dokumentacji wojskowej. Wnioskowała o doposażenie stanowiska pracy w odpowiedni komputer przeznaczony do pracy z dokumentami niejawnymi, bowiem tejże pracy nie można było brać do domu, czy pracować zdalnie. Bez rezultatów.

31 grudnia 2020 r. Pani Paulina, złożyła pismo do Burmistrza Wiśniowskiego w którym zawarła uwagi dotyczące organizacji funkcjonowania Urzędu Miasta. Reakcja Burmistrza Wiśniowskiego Jacka, była prawie natychmiastowa. W styczniu 2021r. Burmistrz Wiśniowski wypowiedział pani Paulinie umowę o pracę. Jak tłumaczono w piśmie w związku z trudną sytuacją ekonomiczną urzędu. Od powyższej decyzji Burmistrza Wiśniowskiego, pani Paulina odwołała się do sądu pracy. Zażądała przywrócenia do pracy oraz odszkodowania tytułem nierównego traktowania.

Już w trakcie trwania procesu sądowego, Burmistrz zaproponował ugodę z pracownikiem. Zaoferował powrót do pracy na dotychczasowych warunkach pod warunkiem wycofania pozwu sądowego. W późniejszym czasie, okazało się, że pani Paulina jest w ciąży, co z mocy prawa skutkowało nieważnością wypowiedzenia z pracy. Pozostała kwestia odszkodowania tytułem dyskryminacji. Po ogłoszeniu korzystnego dla p. Pauliny wyroku, Burmistrz Wiśniowski wniósł apelację do Sądu Okręgowego.

W Sądzie Okręgowym, pełnomocnik Burmistrza Wiśniowskiego robił wszystko, aby zmienić orzeczenie o dyskryminacji pracownika ze względu na macierzyństwo. Zaproponowano nową ugodę z wypłatą odszkodowana ale nie tytułem dyskryminacji. Postawa pani Pauliny była nieugięta. Nie było zgody na takie rozwiązanie. 1 grudnia 2022r. Sąd Okręgowy ogłosił wyrok, w którym oddalił w całości apelację Burmistrza Wiśniowskiego. Tym samym prawomocnym stał się wyrok bartoszyckiego sądu.

Wyrok z 29 kwietnia 2022r. Sygn. akt IV P 4/21. Czytamy w nim m.in.

„zasądza od pozwanego Urzędu Miasta Lidzbark Warmiński na rzecz powódki Pauliny  kwotę 30.000 zł. tytułem odszkodowania za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu wraz z odsetkami ustawowymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty;” i dalej

„W ocenie sądu nie ulega najmniejszej wątpliwości, że jedyną przyczyną niekorzystnego dla powódki zróżnicowania wysokości wynagrodzenia było skorzystanie przez nią z uprawnień macierzyńskich. Zdaniem Sądu, gdyby powódka nie udała się na urlop macierzyński, rodzicielski a w końcu na urlop wychowawczy , to jej wynagrodzenie systematycznie wzrastałoby do poziomu wynagrodzeń osób zajmujących analogiczne stanowiska. Jedynym logicznym powodem uzasadniającym zróżnicowanie poziomu wynagrodzeń powódki w stosunku do pozostałych pracowników było wyłącznie macierzyństwo i skorzystanie przez powódkę z uprawnień przysługujących matce w związku z narodzinami dziecka.”

Tym samym niezwykle ciężki gatunkowo zarzut dyskryminacji ze względu na macierzyństwo „ciążyć” będzie na Burmistrzu Wiśniowskim już na zawsze. 

Pani Paulina zapytana co sądzi o swoim pracodawcy:

„Wydaje mi się, że pracodawca powinien lepiej zarządzać zasobami ludzkimi. Moim zdaniem w relacji pracodawca-pracownik, rozmowy powinny opierać się na rzeczowych argumentach. W mojej sprawie pracodawca wskazał, że do pracy, którą świadczyłam nie miał zastrzeżeń i niezrozumiałe dla mnie było to jak zostałam potraktowana. W mojej ocenie Burmistrz, jako kierownik urzędu, powinien wiedzieć jakie ma zadania. Jeżeli sprawy kadrowe powierzane są osobom, które nie znają przepisów prawa, to o czym to świadczy? Ja się cieszę, że odważyłam się pójść do sądu. Może dzięki temu wyrokowi inne kobiety nie będą się bały walczyć o swoje prawa.”

Czy Burmistrz Wiśniowski za złamanie prawa poniesie jakiekolwiek karę? Słuszne odszkodowanie w wysokości 30 tys zł pokrzywdzona już otrzymała z kasy miasta, czyli są to pieniądze podatników. Wiśniowski Jacek, Burmistrz Miasta nie poniesie żadnych konsekwencji finansowych, ponieśli je mieszkańcy miasta.

Wysłano zapytanie do Burmistrza i Urzędu Miasta o treści:

„Z jakiego paragrafu budżetowego wypłacono ponad 30 tys zł odszkodowania pracownikowi UM w związku z jego dyskryminacją w miejscu pracy przez Burmistrza. Czy za złamanie prawa przez Burmistrza Wiśniowskiego zapłacili mieszkańcy miasta, czy wyrok sądowy wykonał z własnej kieszeni.” Do chwili publikacji nie otrzymano odpowiedzi.