NASZ LIDZBARK

Droga zamknięta

2 września 2017 r. w Pilniku odbyły się gminne dożynki. Pogoda dopisała więc, święto plonów przyciągnęło rekordową liczbę gości. Zmotoryzowanych zaskoczyło, iż droga publiczna w kierunku Pilnika została zamknięta przez gminnego pracownika, który oświadczył, że to „na polecenie Wójta”. Wjazd tylko dla VIP-ów, członków zespołów muzycznych i organizatorów. Każdy z przybyłych na plac dożynkowy mógł skosztować chleba ze smalczykiem, a później także grochówki (bezpłatnie). Były też stoiska gastronomiczne, gdzie za odpowiednią opłatą można było kupić coś smakowitego. Także na stoiskach poszczególnych sołectw dało się coś uszczknąć z jadła. Nieco z boku, stanął tradycyjnie już specjalny namiot, gdzie serwowano „specjalne” jedzenie. Obok niego rozpostarł się spory namiot, służący jako zaplecze gastronomiczne, z którego miłe panie co chwilkę „donosiły” zgłodniałym m.in. samorządowcom domowe specjały. Od jakiegoś czasu, a w roku wyborczym

Namiot pod „specjalnym nadzorem”

szczególnie, taki specjalny namiot przeznaczony tylko dla „równiejszych”  śmiało nazwać możemy „namiotem wstydu”. W ten bowiem sposób sygnalizowane jest „pospólstwu” jego miejsce, podział na „chłopów” i ich „panów”. Sygnalizowanie takiego podziału, mówienie o nim głośno, pokazywanie zdjęć nie przysparza popularności żadnemu włodarzowi. Z niezręcznej sytuacji próbował wybrnąć Wójt Andrukajtis, twierdząc w rozmowie ze Redaktorem NL, iż ten specjalny namiot nie jest w żaden sposób specjalny. Tam może przyjść każdy z gości, każdy mieszkaniec i coś zjeść – przekonywał. Problemem, zdaniem Redakcji NL jest to, iż Wójt nikomu o tym nie powiedział, nie ogłosił publicznie. Zupełnie inny osąd sprawy przedstawiły panie z obsługi „specjalnego” namiotu. Stwierdziły, że to nie dla wszystkich, a tylko dla specjalnych gości namiot. Dziwiły się słowom Wójta, kiedy przekazaliśmy od niego informację, że to dla każdego dostępne miejsce. Tym razem alkoholu nie widać było jawnie na stołach, jak to bywało na poprzednich dożynkach.

Imprezę rozpoczęła długa kawalkada przemówień głoszonych z gminnej mównicy. Zdaniem redakcji, nie można było przejść obojętnie wobec takiej ilości potencjalnego elektoratu. Panowie w garniturach m.in. Jacek Protas i Piotr Cieśliński mówili długo i nie koniecznie zgodne z duchem  dożynkowego święta. Tego ostatniego w pewnym momencie „wybuczano”.

Grała gminna orkiestra, występowały zespoły. Było kulturalnie i miło. Rozstrzygnięto konkurs na najpiękniejszy wieniec dożynkowy i stoisko. Wyróżnienie za najpiękniejszy wieniec dożynkowy otrzymało sołectwo Stryjkowo. Trzecie miejsce zajęło sołectwo Babiak, drugie miejsce sołectwo Kraszewo, pierwsze miejsce Stowarzyszenie Kraszewo „Wieś Naszych Marzeń”. W konkursie na najładniejsze stoisko wystawiennicze (przewodniczący komisji Jan Harhaj) wyróżnienia otrzymały sołectwa: Jarandowo, Koniewo i Miłogórze. Trzecie miejsce zajęło Koło Gospodyń Wiejskich ze wsi Babiak, drugie sołectwo Blanki, a pierwsze Stowarzyszenie Kraszewo „Wieś Naszych Marzeń”

Czy turystyka w naszym regionie może być kołem zamachowym powodującym podniesienie stopy życiowej mieszkańców Warmii i Mazur, a w szczególności Lidzbarka Warmińskiego?

Czy tak będzie wyglądał lidzbarski plac zabaw w 2030 r.?

Wydaje się, iż Lidzbark Warmiński posiada walory przyrodnicze potrzebne do rozwoju turystyki. Analizując dane Głównego Urzędu Statystycznego, okazuje się, że ruch turystyczny w regionie jest o rząd wielkości mniejszy, niż to wynika z gorących deklaracji lokalnych władz samorządowych. Tylko szaleniec lub osoba skrajnie nieodpowiedzialna może pomijać twarde dane liczbowe, odzwierciedlające rzeczywisty stan atrakcyjności turystycznej województwa na tle kraju.  W 2017 r. Warmińsko-Mazurskie odwiedziło 1,2 mln turystów. Nasz region pod tym względem plasuje się dopiero na 10 miejscu spośród wszystkich województw. W jako jedynym województwie  liczba turystów spadła względem 2016 r. Świadczy to o zmniejszającej się i tak małej atrakcyjności regionu.

Ze względów klimatycznych turystyka w naszym regionie jest silnie sezonowa. Turyści odwiedzają naszą ziemię głównie w sezonie wakacyjnym, a ich pobyt jest bardzo krótki. Z danych GUS wynika, iż średnio na Warmii i Mazurach turyście spędzają ledwo 3 doby. Sezonowość odbija się negatywnie na dochodach branży turystycznej i nie jest ona w stanie zrekompensować okres pozasezonowy (czyli większą część roku). W naszym województwie, powiat lidzbarski jest w „ogonie” atrakcyjności turystycznej. Jak widzimy na poniższym zestawieniu, gości przyciągają wielkie jeziora lub bliskość dużej aglomeracji. Nic więcej nasz region nie jest w stanie zaoferować turystom. Prym wiedzie powiat mrągowski.

Dane GUS

Zrobić sobie dobrze

W jednym z ostatnich publicznych wystąpień Burmistrza Wiśniowskiego, słyszeliśmy, iż gminy uzdrowiskowe mają największe dochody, są najbogatsze (prócz tych co posiadają na swoim terenie kopalnie). To jeszcze jeden argument Burmistrza za powstaniem uzdrowiska za wszelką cenę. Należy jednak uzupełnić tę głoszoną publicznie informację. Gminy uzdrowiskowe posiadają najwyższą w kraju średnią wieku mieszkańców. Innymi słowy, na ich terenie mieszkają w zasadzie tylko emeryci. Całością w tych gminach zarządza Burmistrz/Wójt wraz Radą Miasta/Gminy. Czyli spokojne życie i bezstresowy samorząd, spokojny o elektorat. Brak młodych to brak problemów. Wydaje się, że właśnie ten kierunek wyznaczył nam poprzedni Burmistrz, a obecny kontynuuje to dzieło. Wysokie wynagrodzenia wpływają na konta samorządowców i wszyscy są zadowoleni (prócz mieszkańców) .  Wydaje się, iż polityka władz samorządowych idzie w kierunku zniechęcania młodych do wiązania swojej przyszłości z Lidzbarkiem Warmińskim. Idąc centrum Lidzbarka Warmińskiego, w oczy rzucają się fontanny, bulwar, amfiteatry. Na pierwszy rzut oka wygląda to pięknie. Postawmy się na miejscu młodego człowieka, który chce założyć rodzinę. On w pierwszej kolejności zastanawia się nad tym, gdzie mógłby znaleźć dobrą pracę.

Branża turystyczno-uzdrowiskowa jest nisko produktywna  – szacuje się, że jej udział w wytwarzaniu polskiego PKB stanowi ok. 5-6%. Czy zatem rozwój sektora o niskiej produktywności pobudzi ekonomicznie najbiedniejszy region, którym jest województwo Warmińsko-Mazurskie? Jeżeli samorządy dalej będą wspierać rozwój turystyki, to Warmia i Mazury nadal pozostaną biedne, a mieszkańcy będą emigrować do bogatszych regionów. Niech turystyka pozostanie jedną z branż lokalnych, uzupełnieniem, ale nie łudźmy się, że będzie ona lokomotywą rozwoju.