Spotkanie mieszkańców ulic Kalinowskiego i Bema w sprawie getta

Spotkanie mieszkańców ul. Bema i Kalinowskiego na przystani kajakowej

W niedzielne popołudnie o 17.00, mieszkańcy ulic Bema i Kalinowskiego spotkali się na przystani kajakowej, aby wspólnie omówić sprawę kompromitujących zapisów w programie rewitalizacji sieci miast Cittaslow opublikowanych przez Burmistrza na oficjalnej stronie Urzędu Miasta. Na spotkanie zainicjowane przez radną Iwonę Łagocką przybyło ok. 50 osób. Redaktor NaszLidzbark przedstawił zebranym fragmenty programu rewitalizacji, w których zawarto obraźliwe tezy dotyczące mieszkańców ulic Kalinowskiego, Bema i Wiejskiej. Odczytał także (do akceptacji) mieszkańcom pismo do Burmistrza w którym wyrażamy sprzeciw poniżającym zapisom w wyżej wymienionym dokumencie. Pod protestem swój podpis złożyło 45 osób. Atmosfera spotkania była bardzo gorąca. Mieszkańcy nie przebierali w słowach aby wyrazić dezaprobatę wobec osoby Burmistrza, który firmował swoim urzędem publikację dyskredytującego ich dokumentu. O 17.20 na spotkanie przybył Burmistrz Jacek Wiśniowski, który jak stwierdził – nie boi się spotykać z mieszkańcami. Z niesmakiem czytał końcówkę programu rewitalizacji, która jest nieprzyjemna dla mieszkańców. Dzwonił także do autora dokumentu, czyli Warmińsko-Mazurskiej Agencji Rozwoju Regionalnego aby zmienili jego zdaniem za ostre słowa, które nie odpowiadają stanowi faktycznemu. W odpowiedzi usłyszał, że WMARR zmieni treść dokumentu, ale spadną szanse uzyskania dotacji na inwestycje.

Przyciśnięty nieco przez mieszkańców Burmistrz stwierdził, że nie firmował tego dokumentu ani go podpisywał, a także, że nikt personalnie nie jest obrażany. Jak twierdzi publikacja dokumentu była ryzykiem za które teraz przeprasza i dodaje, że bez tego nikt z mieszkańców nie słyszałby o projekcie.

Wywiązała się bardzo żywiołowa dyskusja, w której zarzucono autorowi opracowania brak badań na podstawie których stwierdził, iż dzieci z tego rejonu są słabiej wykształcone. Przybyli na spotkanie woleliby aby rewitalizację rozpocząć od naprawy chodnika czy remontu fatalnej drogi, a nie budowy kolejnej ścieżki rowerowej. Wyrażali swoje oburzenie, że podejmowane są decyzje dotyczące ich ulicy, infrastruktury drogowej bez jakiejkolwiek z nimi konsultacji. Zgłaszano liczne uwagi dotyczące wieloletnich zaniedbań dotyczących napraw i konserwacji ul. Kalinowskiego a także samych budynków. Pod koniec spotkania Burmistrz przyznał, że owszem na ul. Kalinowskiego jest patologia, ale dotyczy ona zarządzania tą ulicą. Następnie mieszkańcy wraz z Burmistrzem udali się na wizję lokalną wskazując mu konkretne rzeczy wymagające pilnej naprawy.

Od redakcji.

Burmistrz przeprosił mieszkańców nie za poniżające słowa zawarte w dokumencie, ale za sam fakt jego publikacji. Zasugerował jednocześnie, że gdyby go nie opublikował, to nikt by się nie dowiedział o treściach tam zawartych i nie byłoby problemu.

Spotkanie mieszkańców ulic Bema i Kalinowskiego było przejawem rodzącego się społeczeństwa obywatelskiego. Należy brać sprawy w swoje ręce bo nikt za nas tego nie zrobi, jeśli nie będzie miał przy tym interesu prywatnego lub partyjnego. Wcześniej użytkownicy garaży przy ul. Konopnickiej pokazali, że w grupie stanowią siłę. Dzisiaj dokonali tego mieszkańcy ulic Kalinowskiego i Bema.

Po spotkaniu redaktor NaszLidzbark znalazł na przystani kajakowej kilka zapisanych odręcznie stron, pochodzących zapewne z pamiętnika któregoś z urzędników. Poniżej przepisana ich treść:

Znajdźmy jakąś patologię, najlepiej niech będzie z terenów byłych PGR-ów to kasa z UE murowana. Im więcej degeneracji i dysfunkcji społecznej wykażemy tym lepiej. Jeśli napiszemy o zaniedbanych przez rodziców dzieciach to szansa na dotację pewna. Tylko gdzie w tym coraz piękniejszym mieście znaleźć aż tak patologiczne środowisko? Przecież Lidzbark Warmiński otrzymał wcześniej ogromne środki na poprawę losu mieszkańców. To przecież miasto księcia poetów polskich Ignacego Krasickiego a co ważniejsze Marszałka Protasa! Trudno – jeśli nie ma patologii to my urzędnicy sami ją stworzymy! Jest taka uliczka na końcu miasta – Kalinowskiego. Ludzie tam chyba ciemne bo przez 30 lat nie kiwnęliśmy palcem aby coś tam zrobić czy wyremontować, a oni cały czas płacą nam podatki. Niestety to za mało, trzeba dodać jeszcze tych z Bema i dołożyć Wiejską. Opiszemy ich odpowiednio, że żyją w biedzie i są gorsi, a ich dzieci są głupsze od innych. Nikt się przecież nie połapie, bo kto tam czyta jakieś projekty – liczy się kasa. Nie ma przy tym najmniejszego znaczenia czy wydamy te pieniądze z sensem, a poczynione inwestycje rzeczywiście przysłużą się mieszkańcom. Przecież nikt z nas – urzędników nie poniesie żadnych konsekwencji z tego tytułu. Ważne, że proboszcz największej parafii dostanie 1 000 000 zł jeszcze przed wyborami do sejmu, przez co zaskarbimy sobie jego wdzięczność podczas niedzielnych kazań. Reszta się nie liczy.

Dalsza część pamiętnika niestety jest nieczytelna. Wyrazy zdają się być kreślone w wielkim zdenerwowaniu, a kartki sklejone jakimś tłuszczem (po analizie okazało się, że to pot z czoła);).