Podsumowanie administracyjnych spraw sądowych.

Czas na małe podsumowania toczących się postępowań sądowych w sprawach o udzielenie informacji publicznej. Poniższe zestawienie wraz z komentarzem, dotyczyć będzie tylko orzeczeń nieprawomocnych. Całość w wielkim skrócie.

II SAB/OI 118/13 – Wnioskowałem o koszty, jakie poniosło miasto z tytułu przynależności do Cittaslow w latach 2011 i 2012, jak też kosztów wyjazdu pana Burmistrza i Starosty na zgromadzenie ogólne Cittaslow do Turcji (obecnie składka jaką płacimy za członkostwo w Cittaslow to 12 tys zł rocznie). W odpowiedzi pan Burmistrz podał, iż kosztów przynależności w tych latach nie było, a wyjazd do Turcji obu panów kosztował mieszkańców Lidzbarka 3887,36 zł. Złożenie skargi do sądu zmobilizowało Burmistrza do odpowiedzi na wniosek. Sąd skargę umorzył, zasądził 100 zł od Burmistrza na rzecz skarżącego. Wyrok uprawomocni się za kilka dni.

II SAB/OI 117/13 – Wniosek o kopię umów o dzieło i umów-zleceń, jakie gmina miejska zawarła w latach 2011 i 2012. W odpowiedzi Burmistrz wystosował pismo, w którym informuję, że wnioskowana informacja służyć będzie do dalszego przetwarzania i w związku z tym mam złożyć odpowiedni wniosek. Pismo to zawiera nieznajdujące w obowiązującym prawie zapisy, w związku z tym złożyłem skargę do WSA na bezczynność. Dużo później Burmistrz dostarczył mi płytkę ze skanami dokumentów przypominających te, o które wnioskowałem. Wszystkie umowy, jakie dostarczono na płytce (ok. 700) maja zaczernione pola z danymi, kto zawarł umowę z miastem. Zdaniem redakcji takie działanie jest niezgodne z prawem i pozbawione sensu. Na co komu informacja o umowach, z których nic nie wynika? Nie wiadomo, z kto zawierał umowy z miastem, wobec tego cały trud przygotowania tych dokumentów mija się z celem. Innego zdania był Sąd Administracyjny w Olsztynie, sprawę umorzył stwierdzając, że UM udzielił informacji prawidłowo. Na wyrok olsztyńskiego WSA złożona zostanie skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Przewidywany termin zakończenia sprawy – początek 2015 roku.

II SA/OI 929/13 – Sprawa wyjazdu naszych samorządowców do Werlte w Niemczech. Jedna z najstarszych spraw z bardzo bogatą dokumentacją. Wnioskowałem o podanie listy osób, które uczestniczyły w delegacji służbowej wraz z osobami „towarzyszącymi”. Burmistrz udzielił informacji w zakresie kosztów wyjazdu i nazwisk urzędników, jednak odmówił podania danych personalnych osób „towarzyszących”. Na decyzję Burmistrza złożyłem odwołanie do Samorządowego Kolegium odwoławczego w Olsztynie. SKO utrzymało decyzję Burmistrza w mocy. Dalej poszło zażalenie do WSA na decyzję SKO. Olsztyński sąd, uchylił zarówno decyzję Burmistrza, jak też SKO. Nakazał Burmistrzowi ponowne przeanalizowanie sprawy z uwzględnieniem sugestii sądu. Burmistrz jednak ponownie wydaje decyzje odmowną. Znowu poszło zażalenie na decyzję Burmistrza do SKO w Olsztynie. Obecnie czekam na decyzję samorządowego kolegium. Spodziewać się można, iż SKO ponownie utrzyma decyzję Burmistrza w mocy, a ja ponownie zaskarżę całość do WSA. Lecz tym razem wyrok będzie jasny: Burmistrz albo ma podać te nazwiska, lub sąd umorzy sprawę. Przewidywany termin zakończenia sprawy 2015r.

II SAB/OI 105/13 – Wniosek do Burmistrza o podanie kosztów organizacji Wieczorów Jazzowych za rok 2013-ty i informacji jaką rolę w imprezie pełni hotel Krasicki (wielokrotnie wymieniany ze sceny). Burmistrz zastosował stary „myk” z informacją do dalszego przetwarzania, że potrzebny jest odpowiedni wniosek itp. W związku z nielegalnymi zapisami w piśmie o Burmistrza, złożyłem skargę do WSA. Sąd „zmiażdżył” argumentację organu, nakazując jednocześnie rozpoznanie mojego wniosku. Tutaj należy dodać, iż orzeczenie sądu w Olsztynie nakazuje rozpatrzyć wniosek, a nie udzielić informacji. Burmistrz złożył więc skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Zdaniem redakcji postępowanie takie, choć zgodne z prawem, ma na celu opóźnienie udzielenia informacji, jak też zniechęcenie wnioskodawcy do składania dalszych wniosków. Orzecznictwo w tym zakresie jest od dawna ugruntowane i najprawdopodobniej NSA odrzuci skargę, jako niezasadną. Przewidywany termin zakończenia sprawy 2015r. Orzeczeni NSA jest na szczęście ostateczne.

II SAB/OI 106/13 – Sprawa użytkowania samochodów służbowych w UM. Bogata dokumentacja i ciągle jej przybywa. Wniosek zawiera 11 pytań, obejmujących m.in. zasady użytkowania samochodów prywatnych do celów służbowych, kopii faktur za paliwo, kart drogowych, ogólnie kosztów jakie ponosimy w związku z pojazdami w UM. W odpowiedzi Burmistrz stosuje inny „myk” i twierdzi, że są to informacje przetworzone, czyli takie których urząd nie posiada tak „od ręki” i musi wyliczać, analizować itp. aby taka informacja powstała. Np. UM nie wie ile przebiegu rocznie mają służbowe samochody i jakie koszty ponosi tytułem korzystania przez pracowników z samochodów prywatnych do celów służbowych. Twierdzi, że faktury za paliwo to nie taka prosta sprawa do udostępnienia. Potrzeba wielu analiz, przejrzenia setek dokumentów i dokonania obliczeń. Zdaniem redakcji, faktura za paliwo do samochodu to taki kawałek papieru, wpięty w segregator. Trzeba tylko wyjąć i zeskanować. Być może, UM chce coś ukryć przed mieszkańcami skoro kopie faktur to problem. Burmistrz odpowiedział na 5 pytań zawartych we wniosku. Poszła skarga do WSA. W przeddzień rozprawy otrzymałem decyzje o odmowie udzielenia informacji na pozostałe pytania i poprzez to Burmistrz nie pozostał w bezczynności, więc sąd sprawę umorzył. Zasądził 100 zł od Burmistrza na rzecz skarżącego. Na decyzję administracyjną złożyłem zażalenie do SKO, obecnie czekam na rozstrzygnięcie.

II SAB/OI 107/13 – Pytanie do Starosty o sprawy związane z Powiatową Radą Zatrudnienia. Koszty funkcjonowania i szkoleń, wyjazdów szkoleniowych, podjętych uchwał itp. Starosta stosuje znany z UM „myk” i uznaje, że wnoszę o informację do dalszego przetwarzania. Działanie takie jest nielegalne, co przyznał olsztyński sąd. Starosta sprawę przegrał, został zobowiązany do rozpatrzenia wniosku. Prawnicy z powiatu złożyli skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Jednak zdaniem redakcji, powodzenie skargi jest równe zeru. Orzecznictwo w tej materii jest od lat ugruntowane.

II SAB/OI 116/13 – Poprosiłem Starostę o umowy o dzieło i zlecenia jakie powiat zawarł w latach 2011 i 2012. Ponownie Starosta błędnie powołał zapisy ustawy, że informacja do dalszego przetwarzania. Sąd administracyjny w Olsztynie po raz kolejny wskazał, że takie postępowanie nie znajduje oparcia w istniejącym prawie (czyli nielegalne?) i nakazał Staroście rozpatrzenie mojego wniosku. Tak jak poprzednio prawnicy starostwa złożyli skargę kasacyjną do NSA. I jak wyżej, zdaniem redakcji działanie to ma celu odwleczenie udzielenia informacji i zniechęcenie wnioskodawcy.

II SAB/OI 103/13 – Sprawa z przed pół roku. Poprosiłem wtedy panią Dyrektor ZOZ Agnieszkę Lasową o grafik dyżurów lekarzy i nagranie z monitoringu wideo szpitala, w związku z informacją jednego z czytelników, iż tego samego dnia widziano pana Burmistrza na zawodach jeździeckich, kiedy to miał pełnić dyżur w szpitalu jako lekarz. Pani dyrektor w odpowiedzi zawarła żądanie uzupełnienia wniosku, gdyż stwierdziła że chodzi o informację do dalszego przetwarzania. Zapis ten jest powszechnie stosowany przez lidzbarskich samorządowców, być może, dlatego że zarówno starostwo jak i szpital obsługuje ten sam prawnik. Niestety takie żądanie jest nielegalne, kolejny raz potwierdził to Wojewódzki Sąd Administracyjny. Pani Lasowa sprawę przegrała, sąd zobowiązał panią dyrektor do rozpatrzenia wniosku. Prawnik ZOZ-u (ten sam co starostwa) złożył skargę kasacyjną do NSA. W opinii redakcji skarga będzie odrzucona, a działanie ZOZ-u tylko opóźnia uzyskanie informacji.

II SAB/OI 21/14 – W roli głównej ponownie pani Dyrektor Lasowa. Na złożony wniosek o kopię umów i zleceń jakie ZOZ w Lidzbarku zawarł w latach 2012 i 2013 nie uzyskałem odpowiedzi. Na złożoną skargę do olsztyńskiego sądu na bezczynność Dyrektora ZOZ-u, otrzymałem pismo od pani Lasowej, że przeprasza za opóźnienie, że było dużo pracy itp. Załącza też kopie jej zdaniem umów. Niestety, kopie umów nie zawierają sum, na jakie zostały zawarte. Komu potrzebna jest informacja, że np. Artur Wajs zawarł umowę-zlecenie ze szpitalem na pełnienie dyżurów, jeśli nie wiadomo na jaką sumę? Działanie takie jest pozbawione logiki, można w ogólnie nie trudzić się i nie skanować dokumentów, jeśli nic z nich nie wynika. Sprawa odbędzie się 2 kwietnia w WSA w Olsztynie o godzinie 12-tej. Serdecznie zapraszam wszystkich zainteresowanych, wstęp wolny, rozprawa jawna.

Ostatnia sprawa jeszcze nie ma sygnatury. Dotyczy uzyskania informacji publicznej w zakresie składek i darowizn jakie otrzymała Platforma Obywatelska RP, a także kopi faktur i wydatków jakie poniosła w województwie Warmińsko-Mazurskim za ostatnie 2 lata. Skarga poszła do warszawskiego sądu i tam odbędzie się rozprawa. Zarząd PO odpowiedział na wniosek mówiąc kolokwialnie „spadaj na drzewo”. Finansowanie partii politycznych jest jawne. Każda złotówka, jaka wpłynęła na konto partii, jak też wydana podlega społecznej kontroli obywatelskiej. Mamy do tego pełne prawo.

Jak widać uzyskanie czasem nawet bardzo prostej informacji publicznej graniczy z cudem. Postępowanie organów zobowiązanych do ich udzielenia zniechęca potencjalnych wnioskodawców. Zestawienie powstało, aby zobrazować pewną skalę problemu, z jakim przyszło mi walczyć. Dodam, iż każda skarga wymaga wpisu sądowego, dlatego tak bardzo potrzebni są darczyńcy, aby można było kontynuować sprawowanie obywatelskiej kontroli władz publicznych. Każde spotkanie w sądzie administracyjnym ze skargi na bezczynność władz w zakresie udostępnienia informacji publicznej jest porażką zasad demokracji i jawności jakie gwarantuje nam konstytucja.