Piramida Masłowa wg Jacka Wiśniowskiego /nadesłane/

Większość osób z debaty w Hotelu Górecki zapamiętało stwierdzenie Pana Burmistrza, że podstawowe potrzeby życiowe mieszkańcy Lidzbarka Warmińskiego mają już zaspokojone. Dlatego czas zająć się innymi potrzebami. Według Pana Burmistrza jedną z najważniejszych jest sport. Jest to potrzeba na tyle ważna, że będzie jednym z głównych motorów rozwoju miasta. Pan Burmistrz zakłada, że większość „zharowanych”, wracających z pracy mieszkańców Lidzbarka Warmińskiego ma nadmiar czasu i sił, aby z ochotą przyłączyć się do jego sportowych pasji (które co ciekawe ujawniły się dopiero po objęciu urzędu Burmistrza, aby zagospodarować na stałe tę część elektoratu).

Dla przypomnienia hierarchia potrzeb to teoria opisana przez Abrahama Masłowa. Wg tej teorii na najniższych poziomach znajdują się najbardziej podstawowe potrzeby, na najwyższym potrzeba samorealizacji (zachęcam do „wygooglowania” piramidy Masłowa.

W ciągu czterech lat Pana Jacka Wiśniowskiego spotkał tak znaczny awans społeczny, że hurtem przeskoczył wszystkie dolne pozycje z piramidy Masłowa. Nastąpiło to tak szybko, że spowodowało oderwanie od rzeczywistości i problemów zwykłych, statystycznych mieszkańców miasta.

Pozwolę sobie na potrzeby powyższych i poniższych stwierdzeń stworzyć nową piramidę, nazwijmy ją piramidą ludu pracującego Lidzbarka Warmińskiego. Piramida dzieli mieszkańców ze względu na wykonywane zawody i osiągane miesięczne dochody. Do piramidy nie wrzuciłem rencistów i emerytów, bo są osobami w większości niepracującymi. Piramida jest subiektywna i nie zakładam, że każdy się z nią zgodzi. Ma służyć wyłącznie jako zobrazowanie pewnych wniosków.

W roku 2014 przed objęciem urzędu Burmistrza zgodnie z oświadczeniem majątkowym Pan Jacek Wiśniowski osiągnął roczny dochód w wysokości 40.089,12 zł, czyli średnio 3340,76 zł na miesiąc. Przez lata prowadzenia działalności gospodarczej nie potrafił wypracować dochodu na zakup własnego mieszkania i mieszkał w mieszkaniu wynajmowanym. Mizerny wynik jak na osobę podkreślającą swoje ekonomiczne wykształcenie i doświadczenie jako przedsiębiorca. Dochody te plasowały Pana Jacka w drugiej grupie, leciutko ponad pierwszą – najniższą.

W roku 2017 zgodnie z oświadczeniem majątkowym osiągnął dochody z tytułu pełnienia funkcji Burmistrza w wysokości 139.422,38 zł oraz prowizji z umów zawartych przed 2014 r. w wysokości 8993,76 zł. Łącznie dochody roczne wyniosły 148.416,14 zł, średnio 12.368,01 zł na miesiąc, czyli osiągnął dochody prawie 4 razy wyższe w porównaniu z rokiem 2014. I to już plasuje go w czwartej, przedostatniej od góry grupy zarobków. Nie jest jeszcze krezusem, ale jak na warunki lidzbarskie jest bogaty. W międzyczasie  zakupił wzorem nielicznych zamożnych przedsiębiorców SUV’a Renault KADJAR.

To tutaj tkwi odpowiedź tak kurczowego trzymania się stanowiska. Ktoś powie i co z tego ? Ma taką pensję bo jest Burmistrzem. Tak, to racja. Dlatego działa i korzysta z narzędzi i całego aparatu urzędniczego, aby za wszelką cenę tym Burmistrzem pozostać. Co się stanie gdyby przestał  być Burmistrzem ? Znowu spadnie na dół hierarchii i będzie posiadał „biedowaty” status, jak większość mieszkańców Lidzbarka Warmińskiego. Ze względu na fakt, że aby objąć stanowisko Burmistrza musiał zlikwidować działalność gospodarczą nie będzie mógł liczyć nawet na dochody porównywalne z rokiem 2014. Czy znajdzie pracę w sektorze prywatnym ? Wątpię, przedsiębiorcy robią interesy z politykami, ale nimi gardzą i na odwrót. Czy zdoła reaktywować swoje jednoosobowe przedsiębiorstwo ? Prawie niewykonalne, rynek nigdy nie pozostawia pustki. Co zostaje ? Za wszelką cenę nie dopuścić do takiej możliwości. Dlatego Burmistrz jest wszędzie (chyba tylko oprócz urzędu), aby wywołać wrażenie, że Miasto funkcjonuje i może funkcjonować tylko pod jego przewodnictwem. Dlatego Burmistrz jest na prawie każdym zdjęciu z jakiegokolwiek wydarzenia w mieście, czy to załatania dziury w drodze, czy postawienia kolejnej ławeczki. Jest nawet tam gdzie obecność Burmistrza jest niewskazana lub niepotrzebna. Widzicie go przecież wszędzie, jakby był sklonowany. Polecam filmik z Facebooka Burmistrza (o ile nie został usunięty) obrazujący relację z nocnego objazdu sklepów monopolowych w celu odnotowania obecności żulików. Obraz z cyklu: „Bać się, czy śmiać”.

A co z innymi kandydatami ? Każdy z nich posiada już wysoki status materialny. Bycie Burmistrzem raczej obniży ich dochody niż ma się stać powodem wzbogacenia. Uważam, że każdy z nich ma potencjał, aby stać się przyzwoitym burmistrzem. Tym różnią się od obecnego Burmistrza, że nie idą do urzędu dla pieniędzy.

Jeśli chodzi o kompetencje każdego z kandydatów, szczególnie kompetencje Pana Jacka Wiśniowskiego (eksponowane głównie przez niego samego) to już temat na kolejny felieton.

Jak wytłumaczyć manipulacje i kłamstwa Jacka Wiśniowskiego, wykorzystywanie aparatu urzędniczego do promocji własnej osoby na niespotykaną dotychczas skalę, utratę pamięci dotyczącą własnych wcześniejszych poglądów, powtarzanie schematów piarowych, nawet zakup książki dotyczącej wystąpień publicznych? Przyczyna jest prozaiczna. Motorem postępowania Pana Jacka Wiśniowskiego jest lęk, paniczny strach przed biedą, przed zwyczajnością, przed zrzędzeniem małżonki, że mówiła mu to czy tamto, a on popełnił błędy. W przypadku przegranej z dnia na dzień stanie się znowu statystycznym mieszkańcem naszego miasta. Czego mu życzę w imieniu części mieszkańców i dla przestrogi, aby urząd burmistrza nie był nigdy więcej dla nikogo „workiem złota”, a trudem działania na rzecz i w interesie naszej lokalnej społeczności.

Mieszkaniec Lidzbarka

Imię i nazwisko do wiadomości Redakcji