O inwestycjach czyli uszczęśliwianie ludzi na siłę

Poniższy tekst dedykuję wszystkim osobom na urzędach, którzy w kółko mówią „zbudowaliśmy” „udało nam się” „dzięki współpracy ze Starostwem zrobiliśmy to i tamto”. Artykuł nigdy nie publikowany w sieci, pochodzi z 4 numeru NL drukiem (listopad 2014).

Było piękne wrześniowe popołudnie, gdy do moich uszu dobiegło pukanie do drzwi – tak rozpoczyna się historia każdego z mieszkańców Lidzbarka Warmińskiego. Historia prawdziwa, którą chcę opowiedzieć w niniejszym artykule.

Po otwarciu drzwi okazało się, że stoi w nich uśmiechnięty Pan z ekipą remontową.

– Tak, słucham? – rozpoczęłam konwersację z lekką dozą zdziwienia.

– Dzień dobry – odpowiedział gość i wszedł do mieszkania mając w rękach spory pakunek. Mam tutaj dla Pani piękną, nową balustradę. Trzeba odnowić Pani balkon.

– Ale dlaczego? – zadałam pytanie z lekką dozą zdziwienia.

– Chciałbym, aby w Pani domu było pięknie i by mogła Pani patrzeć z odnowionego balkonu na świat. Gdy przyjadą do Pani goście oni również będą zachwycać się tym pięknym balkonem i widokiem na miasto..

W obliczu takiej argumentacji ustąpiłam z lekka, ale z kuchni i łazienki dobiegł odgłos pracy ekipy remontowej.

– A oni co robią? – kolejne pytanie wydawało się naturalną konsekwencją dialogu.

– Wymieniają u Pani rury od kanalizacji i wody. Będą nowe a tym samym polepszą standard Pani życia – odpowiedział rozmówca nie przestając się uśmiechać z zadowoleniem.

Coś w tym jest – pomyślałam. Będzie pięknie i będzie nowa kanalizacja – niech robią.

W międzyczasie pojawiło się trochę bałaganu i brak możliwości przejścia do szafki z herbatą, ale co to za trudności jak wszystko będzie nowe i estetyczne. Następnego dnia też trwały prace i widać było zaangażowanie ekipy. Z innych mieszkań też dobiegały odgłosy pracy, czyli akcją zostało objęte nie tylko moje mieszkanie. Po dwóch dniach zakończono pracę i posprzątano, co przyjęłam z zadowoleniem. Kolejne pukanie do drzwi zapowiadało, że ponownie odwiedził mnie uśmiechnięty i zadowolony Pan. Miał w rękach dużą teczkę i coś notował w swoim notatniku. Zaprosiłam go do domu i rozpoczęła się rozmowa.

– Ile osób z Panią mieszka? – pierwsze pytanie nie wydało mi się dziwne.

– Mieszkam sama, ale zameldowany jest też syn, który studiuje i mieszka w Warszawie – odpowiedziałam zgodnie z prawdą.

– W takim razie proszę o zapłacenie 3.200 zł za każdą osobę, czyli w Pani przypadku jest to kwota 6.400 zł.

– Niemożliwe! Jak Pan może żądać ode mnie pieniędzy?! – zaprotestowałam

– Szanowna Pani. Piękny balkon Pani dostała i może z niego spoglądać na świat- tak?

– No tak.

– Ma Pani nowe rury w łazience i kuchni – tak?

– Prawda – spuściłam nieco z tonu zdając sobie sprawę, że nie zadałam pytania o koszty wcześniej

– A zatem Pani potwierdza, że prace zostały wykonane. Dlatego trzeba zapłacić i aby było sprawiedliwie każdy mieszkaniec naszego miasta zapłaci dokładnie tyle samo bez względu na wiek – głos naszego rozmówcy był pewny i stanowczy.

To koniec opowiadania jakże dobrze oddający naszą rzeczywistość. W Lidzbarku Warmińskim zostały w latach 2011-2014 wykonane inwestycje za kwotę 80,5 mln zł. To olbrzymia kwota, która zmieniła oblicze miasta – jest pięknie, goście są zachwyceni wyglądem starówki i wyremontowanych ulic. Dziś powstaje pytanie skąd w naszym mieście pojawiły się takie pieniądze. Według zapewnień wielu osób zostały one pozyskane przez burmistrza Artura Wajsa, który ma umiejętności w ich szukaniu. Prawda – pieniądze w Unii Europejskiej odegrały w naszych inwestycjach sporą rolę, ale zobaczmy dokładnie jaką.

Spójrzmy na grafikę, która obrazuje nam, że jako mieszkańcy (wspólnota miasta) sfinansowaliśmy te inwestycje w kwocie 49,8 mln zł. W jaki sposób? Płacąc podatki, opłaty i inne obciążenia nałożone przez Urząd Miasta. W naszym imieniu zaciągnięto również kredyt, który musimy spłacić w najbliższych 10 latach. Dlatego do powyższej kwoty powinniśmy dodać również odsetki, które tutaj nie są wymienione.

Źródła finansowania inwestycji w Lidzbarku Warmińskim 2010 – 2014. Należy wziąć pod uwagę, że dotacja z UE składa się w 25% z naszych podatków.

Dlaczego o tym piszę? Wybierając Radę Miasta oraz Burmistrza zakładamy, że w naszym imieniu będą oni sprawowali władzę administracyjną, która będzie troszczyła się przede wszystkim o dobro wspólne, na które składają się nieruchomości, drogi, instytucje kultury szkoły, infrastruktura sanitarna – wszystko to, co znajduje się w mieście. Zakładamy również, że skoro zostali wybrani w demokratycznych wyborach to będą pamiętać, że zostali wybrani na określony czas. Mieszkańcy są pracodawcami obecnych i przyszłych władz i to my ich zatrudniamy płacąc za usługi. Tak, nie pomyliłem się – płacimy za konkretną usługę: zarządzanie naszym miastem w naszym imieniu.

Rząd Państwa Polskiego też zleca do Urzędu Miasta pewne zadania związane m.in. z pomocą społeczną i szkolnictwem. I wymaga też sprawozdań i przeprowadza kontrolę. Jeżeli wyniki kontroli wskazują na nieprawidłowości to nakazuje je usunąć, czyli mamy prostą zależność: rząd zleca, płaci i wymaga. Dokładnie tego samego potrzeba w naszym mieście. My zlecamy, płacimy i wymagamy.

Dlaczego? Spójrzmy na wykresy. Samego podatku dochodowego z naszych zarobków w czasie ostatnich dwóch kadencji wpłynęło do kasy Miasta 66,1 mln zł.

Natomiast samego podatku od nieruchomości, który jako mieszkańcy i przedsiębiorcy zapłaciliśmy w ciągu 8 lat do kasy Urzędu Miejskiego 49,5 mln zł.

Jako mieszkańcy Lidzbarka Warmińskiego mamy prawo zatroszczenia się o nasze pieniądze, które mają nam służyć, aby w naszym mieście żyło się godnie. Tak jak pokazałem na powyższych grafikach budżet Lidzbarka Warmińskiego to nasze dochody i chcemy mieć realny wpływ na wydatki, które są ponoszone – pamiętajmy, że zmiany, które spowodowały rozwój innych miast w Polsce potrzebne są również tutaj. Rozpocznijmy od uświadomienia sobie, kim naprawdę jesteśmy i dlaczego pomija się nasz głos w ważnych dla nas sprawach.

PS. Podana we wstępnym opowiadaniu kwota 3.200 zł jest kwotą faktyczną, którą zapłacił każdy mieszkaniec naszego miasta za inwestycje, które zostały wykonane w latach 2011-2014r.