Lidzbarskie Wieczory Jazzowe w liczbach

Cieszę się, że i na "Naszym Lidzbarku" jest już coraz więcej zwolenników Pana Artura Wajsa. Dzięki wszystkim rozsądnym. Jednak te artykuły pomagają.
Głosuję na Pana Wajsa.
Pozdrawiam wszystkich – bez wyjątku.

Jestem "mlodym" mieszkańcem Lidzbarka mieszkam tu od 10 lat,przypatrując się tym wieczorom jazzowym stwierdzam fakt co za dużo to niezdrowo,co roku ten sam szajs i tyle .Pracuje ,płace tu podatki a na imprezy muszę wyjeżdzac do innych miast,popatrzcie kto przychodzi na te wieczory w pierwszym roku były tlumy,a wtym roku bryndza pustki a pieniądze wydane,z tego co widziałem to nie małe.(gdzie można spokojnie za mniejsze pieniądze wynając zespoły i to dla mlodszego pokolenia jak i starszego ). Może CZAS ZMIAN trzymam kciuki z P.Wisniowskeigo ,jak wygra druga II ture ,zapyta o opinie społeczność Lidzbarka ,czego oczekuje a nie z góry narzuca.

Prawie wszystkie moje komentarze zostały usunięte, i to nie z tego powodu, że były obraźliwe, i nie z tego powodu , że nie były merytoryczne, po prostu, nie pasowały do wizerunku Pana redaktora i P. Wiśniowskiego!

dość tego, pracuję , zarabiam i płacę poatki, a więc dla mnie też musi być w mieście jakaś oferta, taką ofertą są wieczory jazzowe i nie życzę sobie aby Pan redaktor decydował czego mam w mieście słuchać; można zrozumieć, że należy wydawać na opiekę społeczną, ale innym, tym zaradniejszym mieszkańcom Lidzbarka też się coś należy; czyżby Panu redaktorowi wydawało się, że w Lidzbarku nie ma ludzi osłuchanych z muzyką, czytającą książki, chodzących na koncerty ? Może Pan redaktor innych mierzy swoją miarą ?

Stać cię Anno? Większość moich znajomych nie stać. Ale widzę że jesteś w tej mniejszości która z uśmiechem wita każdy nowy dzień… To właśnie ta większość której jazz się nie podoba. Mi zresztą też nie bardzo choć mnie stać. Ale rozumiem że ludzie bardziej potrzebują szacunku niż lansu na "starówce" (ktoś kto to tak ładnie nazwał miał poczucie humoru)

Ile to jest "100 ZYLI" w złotówkach?

Do Bronka 🙂
Bronku możesz iść na koncert, płacisz podatki więc jesteś współorganizatorem 🙂
Ale aby posłuchać muzyki Jazzowej to trzeba stawiać namiot który wraz z obsługą techniczną kosztuje bez mała 100 tys zł w miejscu gdzie jest udręką dla mieszkańców przez okres 2 miesięcy, Co Burmistrza upoważnia to traktowania ludzi jak śmieci zabierając im spokój
Czy nie można było uzdatnić sceny pod W. Bramą , zorganizować wieczorów w pięknie odremontowanym LDKu, lub na dziedzińcu w zamku
Teraz Pan Burmistrz w swoim obchodzie miasta powinien odwiedzić mieszkańców przy Placu Wolności bo zbyt wielkiego poparcia tam nie ma, odwiedzić i przeprosić

Znając życie, wiem, jeżeli wygra pan Jacek musi wprowadzić swoich ludzi, minimum pięciu, by nie "zjedli/ ponieśli/",
stare wygi.
Po tych osobnikach poznamy, kto to jest i co jest wart p. Jacek a w szczególności kogo reprezentuje.

Ja bym jednak stanął w obronie Pani Jolanty z LDK. Bardzo często przy tego typu imprezach spisuje się umowę barterową. Być może tutaj było podobnie i hotel dał noclegi w zamian za reklamę. Problem z udostępnieniem umowy barterowej mógł być taki, że nie określono kwoty barteru, która w takiej umowie być musi aby prawidłowo rozliczyć się przed fiskusem. Wydaje mi się, że lepiej jak miasto i LDK nie ponosiło dodatkowych kosztów w zamian za parę banerków 🙂

Dziwna rzecz dziś mi się przydarzyła. Jakiś cud!!!!!! Dostałem list z Abaku, a tam że burmistrz Wajs wstrzymał podwyżkę czynszu z dniem 1 stycznia 2015.. czego to się nie zrobi dla wygranej jak się przyciśnie.

Do tej pory powstrzymywałem się od zabierania głosu, w zamian – dość uważnie analizowałem otaczającą naszą małomiasteczkową rzeczywistość, wczytywałem się w treści tego portalu i przemyślenia forowiczów. W końcu – ostatnie wydarzenia, które śledziłem początkowo z rozbawieniem i zaciekawieniem, teraz z niepokojem, skłoniły mnie do podzielenia się własnymi przemyśleniami. Wszyscy wiemy, że brudy i popłuczyny spływające z wielkiej polityki są wszechobecne. Nie sądziłem jednak, ot naiwny, że na poziomie drobnego samorządu występują w podobnej ilości. Długo wierzyłem – koniec złudzeń – w dobre intencje i w coś, co nazywa się uczciwością i godnością. Tych ostatnich zabrakło kompletnie u naszych politykierów. Tak, nie pomyliłem się, na inne miano nie zasługują. Brak przestrzegania, nawet podstawowych zasad przyzwoitości, lekceważenie i pogarda dla gawiedzi (tak nas postrzegają), doprowadziły do budzącego we mnie, delikatnie mówiąc, niesmaku. Mógłbym użyć dosadniejszego określenia moich odczuć, jednak moją intencją jest jedynie próba określenia przyczyn bieżącej sytuacji wyborczej. Czas ucieka – przejdźmy do rzeczy i zadajmy sobie pytanie. Dlaczego II tura wyborów przyniosła zachwianie równowagi wśród rządzącej do tej pory ekipy? Odpowiedzi wydają się proste. Etymologia wydarzeń wyraźnie wskazuje na brak poszanowania zwykłych ludzi przez włodarzy każdego organu samorządowego w regionie, a w następstwie niedocenienie przeciwników wyborczych. Okazywane, w czasie ostatniej kadencji sprawowania władzy, samouwielbienie, nieomylność i arogancja musiały w końcu przerodzić się (znowu ujmę to delikatnie) w niechęć urzędników i lokalnej społeczności. Ułańska fantazja, jak wieść gminna niesie, jeszcze przed wyborami pozwoliła włodarzom i swoim na podzielenie się między sobą wszelkimi stanowiskami, z termami i uzdrowiskiem włącznie. A tu niespodzianka, która po ogłoszeniu wyników I tury wyborów, wznieciła apogeum strachu „odważnego” kierownictwa. Ludzie znikąd wywołali poważne zagrożenie, siejąc panikę i zgorszenie. Jakim prawem, mała, w większości zasmarkana grupka osób, stanęła w szranki, utworzyła swój komitet wyborczy i śmiała ubiegać się o stanowiska, przypisane tylko wybranym? Jak to możliwe, że średniozamożna „młodzież” z własnych środków sfinansowała swoją kampanię (dość brudnych spekulacji o innych sponsorach) i osiągnęła nadspodziewany sukces? Jak to się stało, że wykorzystanie armii urzędników i ogromnych możliwości finansowych nie dały efektu w postaci zwycięstwa w I turze? Po prostu, dyrygujący, w najgorszych scenariuszach, nie dopuszczali do siebie myśli, że I tura nie zakończy wyborów definitywnie. Przecież cztery lata temu wszystko poszło tak gładko i bezproblemowo. Wtedy, wszystkie zakładane cele osiągnięto co do joty i to w pierwszym starciu. Teraz, obserwując przebieg II tury, zastanawiająca jawi się determinacja, z którą panujący przystąpili do kontrataku. Chcieli wygrać w cuglach, a zostali zmuszeni do stosowania chwytów, określonych przez posła Biedronia.