Krótko o Gali Osobliwości

Gala Osobliwości z 2013 r. Zdjęcie już historyczne.

Naukowcy twierdzą, że czas i wszechświat miały swój początek. Wszystko (w sensie dosłownym) zaczęło się od wielkiego wybuchu jakiegoś bliżej nie zidentyfikowanego punktu o nieskończonej gęstości zwanym „Osobliwością”. Najtęższe umysły nie potrafią wytłumaczyć co znajduje się w owym punkcie i w zasadzie skąd on się wziął. Według ogólnej teorii względności „osobliwość” znajdują się w środku czarnej dziury i jest jej produktem. Odnosząc powyższy wywód na nasz lidzbarski grunt, odnajdujemy wiele podobieństw. Do tej pory nie udało się ustalić skąd się wzięła Osobliwość Roku i komu lub czemu ma służyć. Sposób głosowania jest czarną dziurą, która jak wiemy nagina nie tylko prawa fizyki, ale także zdrowy rozsądek. Pośród niewytłumaczalnych zjawisk jakie występują w pobliżu Osobliwości Roku, wymienić należy „relatywizm punktu widzenia” znany nauce także pod pojęciem „Paradoksu Wiśniowskiego” – nazwanego na cześć jego odkrywcy. Naukowiec ten udowodnił, iż postrzeganie rzeczywistości nie jest bezwzględne i w znacznej mierze zależy od punktu siedzenia obserwatora. Jako dowód na poparcie swego odkrycia przytoczył fragment wywiadu (z kandydatem na Burmistrza, teraz już urzędującym) opublikowanego w dzienniku NaszLidzbark w dniu 8 września 2014 r. cytuję:

„Co pan myśli o imprezach samorządowych typu „Gala Osobowości” i środkach publicznych przeznaczanych na tego typu imprezy?

Jeżeli miałbym wydać pieniądze na „Galę Osobowości” lub na oświatę, to z pewnością wybrałbym to drugie i zakupił kilka tablic multimedialnych do szkoły. Ta nowoczesna technologia bardzo ułatwia pracę nauczyciela, a z drugiej strony potrafi zainteresować młodego człowieka zdobywaniem wiedzy. Ja jestem za rozwojem oświaty i stwarzaniem zaplecza dydaktycznego dla naszych dzieci. Uważam, że powinniśmy większy nacisk położyć na podwyższenie poziomu wykształcenia ze wskazaniem na specjalizacje już na poziomie szkoły gimnazjalnej i średniej.”

Powyższe jest najlepszym dowodem na istnienie „relatywistycznego punktu widzenia” pozostającego w zależności od punktu siedzenia.