Czytelnicy piszą komentarze, redakcja odpowiada.

Czytelniczka dziennika NaszLidzbark (wizualizacja) 😉

Czytelniczka dziennika NaszLidzbark, pani Jolanta kilka dni temu zamieściła następujący komentarz:

„Zarabiam 2300 jako ekonomistka , mąż ok. 2000 , czy myślisz że jest super. Muszę oszczędzać na przyjazd do Lidzbarka. Jak przeliczysz na złotówki to majątek , tylko powiem Ci , że mieszkanie 1900 (sam czynsz 1300 , do tego prąd , woda , internet, śmieci , ścieki i kilka innych , uwierz mi wychodzi ok 1900). Do tego szkoła dziecka , przedszkole drugiego dziecka , kredyt za samochód , kredyt za mieszkanie , telefony kom. Nie zostaje nic , więc nie mów mi, że żyję jak „bułka w maśle” , że żyję w Bochum i nie potrafię wystawić nosa. To nie tak wesoło jak się wydaje.[…]”

Dla jasności należy dodać, iż czytelniczka mieszka obecnie w Niemczech i zarobki podaje w Euro. Z treści wpisu wynika, iż życie za zachodnią granica nie jest takie fajne jak się nam wydaje, jest bardzo drogie i wymaga wielu wyrzeczeń. W pierwszej kolejności należy zbadać czy pani Jolanta zarabia dużo czy mało w niemieckich realiach. Do porównania zarobków niech posłuży opracowanie firmy Sedlak&Sedlak.

Wynika z niego, że 2 300 Euro wypłaty w Niemczech to jedno z najniższych wynagrodzeń, można więc po części zgodzić się z czytelniczą  „więc nie mów mi, że żyję jak „bułka w maśle„. Jednak stać panią na spłatę kredytu za mieszkanie, samochodu i kilka innych „drobiazgów”. O tym większość Polaków może tylko pomarzyć. Koszty życia to przede wszystkim cena nośników energii (prąd, paliwo, węgiel). Porównajmy ile litrów benzyny kupi pani Jolanta za to, co zarobi wspólnie z mężem – 4 300 Euro do tego ile litrów kupi rodzina Kowalskich zarabiających wspólnie 4 000 zł. Aktualne ceny paliw w Europie na podstawie e-petrol .

4 300 Eu : 1,65 Eu = 2606 litrów benzyny zakupi rodzina Jolanty z Niemiec.

4 000 zł : 5,46 zł = 732 litrów benzyny zakupi rodzina Kowalskich w Polsce.

Podobnie do ceny paliwa wyglądają koszty prądu, paliw stałych itd. itp. Niemcy i Polska, mimo iż sąsiadują ze sobą, to gospodarczo znajdują się na dwóch różnych planetach (podobnie jak osiągnięcia w piłce nożnej). Według raportu Credit Suisse, w 2013 r. wartość majątku przeciętnego Polaka to 20,8 tys. dolarów, a przeciętnego Niemca 156 tys. dolarów! Na uwagę zasługuje majątek przeciętnego Greka – 83,4 tys. dolarów (4 razy więcej niż Polaka), mimo iż kraj boryka się z problemami. Jednak kryzys w rozumieniu Greka to niemożność kupienia sobie nowego auta po 3-4 latach pracy, wyjechania, jak co roku na 2 tygodniowy urlop do luksusowego kurortu itd.

Przejście pani Jolanty na niemiecką emeryturę nie będzie specjalnym szokiem finansowym. Spokojnie stać będzie panią na przyjazd do lidzbarskiego uzdrowiska, koszty pobytu pokryje niemiecki NFZ. Nie będzie też problemu z wykupieniem potrzebnych leków w aptece, większość z nich jest refundowana. W naszym kraju nie jest tak wesoło. Jak podaje Naczelna Izba Aptekarska w najczęściej z wykupywania wszystkich leków na recepcie rezygnują emeryci. Problem narasta z roku na rok. Jeszcze 5 lat temu przyznawało się do tego 25 proc. Polaków, teraz liczba nie w pełni zrealizowanych recept sięga ponad 35%.

Pani Jolanta ma szczęście, mieszka i pracuje w kraju gdzie poziom ubóstwa jest jednym z najniższych w całej Unii Europejskiej. Na przeciwstawnym biegunie znajduje się Polska. Główny Urząd Statystyczny opublikował 17 października 2013 roku raport : „Ubóstwo w Polsce w świetle badań GUS„, poniżej fragment:

„Wśród wszystkich krajów Unii Europejskiej  – dochody do dyspozycji (rodziny przyp.red.)w Polsce należą do najniższych.”…” Niekorzystnie na tle większości krajów Unii przedstawiała się w Polsce sytuacja osób pracujących. W krajach Unii Europejskiej w 2011 roku w sferze ubóstwa pozostawało ok. 9% osób pracujących. Najmniejszy odsetek osób pracujących, zagrożonych omawianym typem ubóstwa zaobserwowano w Finlandii, Czechach oraz Belgii (ok. 4%)(Niemcy 5%). Polska ze wskaźnikiem ok. 11% należała do krajów o najwyższej stopie ubóstwa wśród tej grupy ludności.”

O nas także napisano w raporcie:

„W 2012 roku w największym stopniu zagrożeni ubóstwem skrajnym byli mieszkańcy województwa warmińsko-mazurskiego, gdzie odsetek osób w gospodarstwach domowych, żyjących poniżej minimum egzystencji wyniósł 13,5%.[..] 25,5% mieszkańców warmińsko-mazurskiego musi żyć za mniej niż 480 zł miesięcznie i liczba takich ludzi rośnie.”

Raport GUS „Warunki życia rodzin w Polsce” ze stycznia 2014 r. podaje (fragment):

„Ponad 3% gospodarstw rodzinnych z co najmniej 1 dzieckiem na utrzymaniu nie było w stanie z powodu ograniczeń finansowych zapewnić swoim dzieciom przynajmniej co drugi dzień mięsa, drobiu, ryby lub odpowiednika wegetariańskiego i prawie tyle samo gospodarstw nie mogło pozwoli sobie na zapewnienie dzieciom przynajmniej kilka razy w tygodniu świeżych owoców lub warzyw. Czynnikiem determinującym stopień zaspokojenia potrzeb żywnościowych jest liczba dzieci w gospodarstwie rodzinnym. Im więcej dzieci na utrzymaniu w rodzinie tym trudności w zapewnieniu tej podstawowej potrzeby są większe. Najbardziej niekorzystna sytuacja w zakresie żywienia dzieci wystąpiła w rodzinach wielodzietnych. Zapewnienie co drugi dzień mięsa, ryb lub wegetariańskiego odpowiednika stanowiło problem dla 1,9% rodzin z 1 dzieckiem i nieco więcej, bo dla 2,7% rodzin z 2 dzieci, ale już w gospodarstw rodzinnych z 3 dzieci i więcej, problem ten był dużo większy i dotyczył aż 8,5% rodzin.”

Nie ma więc powodów na narzekania pani Jolanto. Należy ograniczyć spożywanie propagandowej papki o tym, iż Lidzbark Warmiński pięknieje, a ludziom żyje się dostatniej. Mieszkańcom naszego miasta i kraju jest coraz ciężej przeżyć za głodowe stawki. Dobrze oddaje nastrój społeczny najnowsze badanie CBOS-u. (fragment):

„Tylko 22 proc. Polaków uważa, że sytuacja w kraju zmierza w dobrym kierunku, to 12 proc. mniej niż w czerwcu. Aż 60 proc. uważa, że sprawy idą w złym kierunku – wzrost o 11 proc. Badanie prowadził CBOS od 3 do 9 lipca 2014 roku na liczącej 943 osoby reprezentatywnej próbie losowej dorosłych mieszkańców Polski.”

Pani Jolanto, ma pani niebywałe szczęście mieszkać i pracować w najpotężniejszym europejskim kraju. Takim, gdzie korupcja w administracji publicznej stoi na najniższym poziomie, a przetargi wygrywa po prostu lepszy, a nie znajomy Burmistrza czy Starosty. Z bardzo ostrożnych szacunków wynika, iż nawet do 23% przetargów publicznych w Polsce może być zagrożonych korupcją. Najpowszechniejszą formą nadużyć są zmowy cenowe (52%) oraz łapownictwo (32%) – tak wynika z raportu „Public Procurement: costs we pay for corruption” przygotowanego na zlecenie Komisji Europejskiej przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Korupcji. Zdaniem redakcji powyższe dane są mocno niedoszacowane.

Na zakończenie pragnę życzyć pani Jolanto sukcesów w pracy zawodowej, rychłej podwyżki, a przede wszystkim spojrzenia na nasze miasto oczami jego mieszkańców – tych prawdziwych, poupychanych kątem w najczęściej obskurnych mieszkaniach komunalnych. Mieszka w nich połowa mieszkańców naszego miasta, nie należy o tym zapominać.