52 Sesja Rady Miasta – sielanka przerwana pytaniem redaktora.

52 Sesja Rady Miasta przebiegała bardzo spokojnie i wg ustalonego od lat schematu. Sielanka trwałaby do końca sesji, gdyby nie pytanie redaktora skierowane do Przewodniczącego Rady Miasta.

Jednak najpierw krótka historyjka z miasta X (prawdziwa).

Napiszę o pewnym zdarzeniu z sesji rady gminy w mieście X. Otóż przyszedł tam obywatel z kamerą i zaczął nagrywać obrady. Przewodniczący Rady Gminy, zabronił nagrywania, bo jego zdaniem to nielegalne. Obywatel odpowiedział, że zgodnie z Konstytucją RP ma prawo być na obradach sesji i je nagrywać. Na to wzburzony przewodniczący wykrzyczał, że nie wolno nagrywać, bo taki mają regulamin w urzędzie koniec i kropka, a Konstytucji tutaj proszę nie mieszać do naszych lokalnych spraw. Przy obecnym poziomie świadomości praw obywatelskich, stanowisko przewodniczącego z miasta X może wręcz bawić.

Osoby sprawujące bardzo ważne funkcje w samorządzie lokalnym, a do takich bez wątpienia zalicza się Przewodniczącego Rady Lidzbarka Warmińskiego, są zobligowani w sposób szczególny do przestrzegania obowiązującego prawa. Art. 32 Statutu Miasta Lidzbarka Warmińskiego stanowi, że obrady sesji i komisji stanowią informację publiczną, więc są jawne. Każdy obywatel ma prawo wstępu na obrady komisji, ma też prawo nagrywać jej przebieg.

Redaktor (waszej ulubionej) gazety, na dzisiejszej sesji poprosił Przewodniczącego Rady Miasta o wyjaśnienie zaistniałej sytuacji, do której doszło po zakończeniu 51 sesji. Wtedy to miała się zebrać nowo wybrana komisja uzdrowiskowa na swoim pierwszym posiedzeniu. Komisja zebrała się jednak nie w sali konferencyjnej, a w małym gabinecie obok. Przewodniczący nie poinformował o tym czekającej na sali publiczności, przez co uniemożliwił jej obserwowanie pierwszego posiedzenia nowo powstałej komisji.

W odpowiedzi pan Przewodniczący Andrzej Kędzierski odparł, że komisje zawsze konstytuowały się we własnym gronie, dając w ten sposób do zrozumienia, że to jakaś sprawa wewnętrzna – niepodlegająca zasadom konstytucyjnej jawności. Pan Andrzej Kędzierski niestety wielokrotnie mija się z prawem tłumacząc zaistniałą sytuację. Formalnie komisja powstała (ukonstytuowała się) po przyjęciu uchwały o jej powołaniu, właśnie w tym momencie zaistniał jej „byt”. Kto więc udał się do cichego gabinetu obok sali konferencyjnej – przypadkowe osoby? Nie, udali się tam członkowie komisji powołani oddzielną uchwałą. Przewodniczącego i jego zastępcę można wybrać tylko z członków istniejącej już formalnie komisji. Wskazują na to zapisy prawa, a przede wszystkim logika.

Przewodniczący podniósł też argument, że na sali konferencyjnej było za głośno i panował spory ruch, dlatego udali się do przytulnego gabinetu (Burmistrza?) tuż obok. Coż, na sali zostałem prawie sam, czekając cierpliwie na rozpoczęcie obrad nowej komisji. Dalej pytany o niemożność uczestniczenia w posiedzeniu komisji-niekomisji pan Kędzierski stwierdził, cytuję „a to ja mam za panem biegać i pana zapraszać?…” Aby móc biegać za kimś, ten ktoś też musi biegać, ot taka logika. Ja siedziałem cichutko na sali i czekałem na zapowiedzianą przez pana przewodniczącego komisję.

Podniosły się głosy radnych, że obrady komisji mogą nie być jawne. Potwierdził to sam pan Przewodniczący Rady dając za przykład obrady komisji sejmowych, które w jego ocenie są niejawne i żebym sobie na ten temat poczytał. Głoszenie takich „prawd” zarówno przez radnych jak i samego przewodniczącego jest bardzo niepokojące. Może to świadczyć o bardzo skromnej wiedzy naszych radnych na temat jawności życia publicznego, a nawet niektórych zapisów Konstytucji RP.

Przebieg dzisiejszej sesji pokazuje jak wiele jest jeszcze do zrobienia w zakresie walki o jawność życia publicznego. Z premedytacją użyłem słowa „walki”, bo egzekwowanie prawa w tym zakresie odbywa się nie na dobrych zasadach praworządności, a na sali sądowej.

Poniżej 5 minutowy zapis wideo z wybranego fragmentu sesji.