Serowe powiązania urzędnicze.

Osoby mające alergię na żółć i jej pochodne niechaj nie czytają. Innych zainteresowani tym, na co wydawane są publiczne pieniądze zapraszam do lektury.

13 maja 2008 roku to ważna data w historii Lidzbarka Warmińskiego. Tego dnia władze naszego miasta rozstrzygnęły przetarg na sprzedaż przedzamcza dla CKW „Zamek” Sp. z o.o. Ostatecznie cały zabytkowy kompleks sprzedano za 1 252 483,56 zł. Nikt z mieszkańców naszego miasta nie podejrzewał jeszcze, że będzie zmuszony partycypować w utrzymaniu hotelu, jaki powstanie na bazie zakupionego zabytku. Być może już w chwili podpisywania umowy o zbyciu przedzamcza, dokonano ustnego aneksu pomiędzy nowym właścicielem panem Dowgiałło, a marszałkiem Protasem, mówiącego o wzajemnej pomocy i wsparciu finansowym. Mogłoby to wyglądać tak – Dowgiałło dostarcza zaplecze rozrywkowo-gastronomiczne i dostatnie życie na później, a samorząd pompuje publiczne pieniądze w hotel. „Zapłacą podatnicy i jak dobrze pójdzie nikt się nie zorientuje, bo to lud ciemny i niemyślący, my mamy POWER i niebieskie garnitury, jesteśmy nietykalni” – takie myśli zapewne nachodzą jednego z lokalnych przywódców.

Jak współfinansować prywatny interes Dowgiałły z publicznych pieniędzy tak, aby tego nie było widać? Jak sprawić, aby obywatele cieszyli się że za to zapłacą? Post-socjalistyczna wiedza urzędnicza odnosi na tym polu niemałe sukcesy. W końcu byli szkoleni do tego typu działań w przeszłości. Odpowiedź na pierwsze pytanie jest banalnie prosta. Należałoby oficjalnie wynajmować hotel na różnego rodzaju konferencje, bankiety i imprezy samorządowe. Przecież aparat partyjny musi mieć odpowiednie warunki do działania. Przed epoką „Krasickiego” życie włodarzy miasta było bardzo smutne, popijawy w 3 gwiazdkowym hotelu, czy też libacje w „Zaciszu” urągały godności władz tak bogatego i kwitnącego jak się wydaje miasta. Teraz to przeszłość, nikt nie wynajmuje „Góreckiego” czy „Zacisza” na imprezy, faworyzowany jest jedyny słuszny hotel. Lekką ręką wydawane w hotelu pieniądze podatników, mogą zaskoczyć przeciętnego Kowalskiego. Sumy sięgają po kilkadziesiąt tysięcy złotych za jedną imprezę, a takich w roku jest kilka. Dodając do tego noclegi, jedzenie i inne usługi rocznie zbiera się całkiem pokaźna 5 cyfrowa sumka. Za wszystko płacą podatnicy. Szczegółowo opiszę ten temat w jednym z przyszłych artykułów (z podaniem konkretnych kwot).

Nawet nie próbuję oceniać moralnego aspektu takich poczynań. To pozostawiam czytelnikom i wyborcom.

Odpowiedź na drugie pytanie „Jak sprawić, aby obywatele cieszyli się że za to zapłacą?” jest nieco bardziej skomplikowana. Domniemany tok myślenia urzędników przedstawiałby się tak… „Zróbmy fikcyjną imprezę, promującą niby miasto, na prywatnym terenie hotelu. Zapłacą podatnicy i nawet się nie zorientują, że tak naprawdę to robimy darmową reklamę dla hotelu i nabijamy mu kasę”. Tak między innymi zrodziła się impreza „Czas na ser”. Lidzbark Warmiński ma zerowe tradycje serowarskie, jeśli nie liczyć wątpliwej jakości produktów z miejscowej mleczarni. Nie ma to jednak żadnego znaczenia. Promocja hotelu pod jakąkolwiek nazwą spełnia założenia nieformalnej umowy, o której pisałem na wstępie.

Kuriozalnym wydaje się wydawanie sporych publicznych pieniędzy na promowanie imprezy odbywającej się na terenie prywatnym hotelu. Za informacje prasowe, reklamy i ogłoszenia zapłaciliśmy 6 451,45 zł. Uroczyste podsumowanie konkursu na najlepszy ser, czyli kolacyjka z nagrodami w hotelu 4 000,00zł. Było też Radio Olsztyn, nie dlatego że to taka fajna impreza i wszyscy radiosłuchacze nie mogli się doczekać relacji z niej, ale z faktu że zostali wynajęci przez Urząd Miasta za 3 690,00zł. Trzeba było też opłacić transport ważnych gości za 900 zł. Na placu zamkowym, przygrywała wszystkim kapela, tworząc sielankową atmosferę za jedyne 4 300,00zł. Uczestnikom, wystawcom i osobom związanym z serem rozdano pamiątkowe koszulki, które kosztowały nas 2 900,34zł. Być może nie zwróciłem uwagi, czy ustawiono w okolicy Toy-toye, bo zapłaciliśmy za wynajem toalet 432zł, może to opłata za możliwość odwiedzenia łazienki hotelowej? Podsumowując koszty, jakie ponieśliśmy na tą imprezę to wychodzi 22 673,79 zł. Ile zarobił w tym czasie hotel na sprzedaży piwa, jedzenia i na płatnych pokazach rzemiosła serowarskiego, tego się nie dowiemy. Tajemnicą pozostanie też, ile hotel zarobi w przyszłości na promującej go imprezie. Mieszkańcy więc cieszą się, że mogli pooglądać sery po 100zł/kg, zakosztować „darmowej” zupki. Cała podniosła atmosfera wokół tej imprezy wytworzona została za publiczne pieniądze. Czy dobrze wydane? To niech rozsądzą czytelnicy. Osobiście, nie zgadzam się z takim sposobem wydawania naszych pieniędzy i promowaniem prywatnego przedsiębiorcy z publicznej kasy.