Lidzbarski Wieczory Jazzowe (od kuchni)

Kilka lat temu spacerując uliczkami Olsztyna, natknąłem się na wielki namiot. W środku działy się rzeczy czarodziejskie, rozbrzmiewała cudowna muzyka bluesowa. Absolutnie magiczny nastrój, jaki był wewnątrz przyciągał mnie i ciekawił. Spędziłem bardzo miłe chwile przy muzyce, żałując iż naszego miasta nie stać na taką imprezę jak w Olsztynie.

Okazało się, że Lidzbark Warmiński zdołał jednak zorganizować podobną imprezę do „Olsztyńskich Nocy Bluesowych”. Nazwano ją „Wieczory Jazzowe” i umiejscowiono w sercu miasta pod wielkim wynajętym namiotem. W nim zagościły same gwiazdy polskiego jazzu z Ewą Bem na czele. Impreza znakomicie przygotowana, szczególnie czynny udział hotelu Krasicki, który użyczył krzesła, fotele i inne wyposażenie. Byłem na koncertach i się nie rozczarowałem, choć klimat nieco bardziej odmienny niż bardziej mi bliski blues. Znakomity występ pani Ewy w piątek, w sobotę bardziej liryczny popis Kasi Rodowicz przyciągnął komplet publiczności.

Jadąc na ten koncert, po raz kolejny omijałem znane mi dziury w jezdni, w nieznane i nowe wpadały niebezpiecznie koła. Od lat stan nawierzchni na ulicy Wysokiej Bramy, czy też Dębowej jest tragiczny. Tak sobie myślę, czy nie lepiej byłoby wyremontować te ulice, zamiast urządzać kolejne igrzyska ku uciesze publiki? Zaraz odezwą się malkontenci, że krytykuję dzielną postawę UM i jego organizację imprez, że w końcu coś się dzieje w mieście. Naprawdę, wolałbym żeby coś się działo w mieście i służyło naprawdę wszystkim mieszkańcom, a nie tylko nielicznym w namiocie. Czy nie cudownym byłoby jechać po równej drodze, bez dziur w centrum miasta? Według mnie to byłaby lepsza promocja turystyczna, niż kilka koncertów, o których za miesiąc już zapomnimy. Dobrze wyremontowana ulica będzie służyć wszystkim przez wiele lat. Mam wrażenie, że mieszkańcy już pogodzili się z tym, że jeździ się po mieście fatalnie. Stracili nadzieję. Imprezy masowe, gdzie jak się podkreśla „wstęp wolny”, wcale do tanich nie należą. Szczególnie „Wieczory Jazzowe”, które nie biorą się z „powietrza”. Ktoś za to wszystko płaci. Tym kimś, jesteśmy my wszyscy, z naszych podatków to wszystko jest opłacane. Zauważam w tym niesprawiedliwość, składamy się wszyscy na takie imprezy, a tylko nieliczni z nich korzystają.

Uważam, że miasta nie stać na takie rzeczy. Szuka się oszczędności, zwalnia się z pracy kilkanaście osób w kuchniach szkolnych, aby na ich miejsce wprowadzić firmę zewnętrzną. Podnosi się dotkliwie podatki od nieruchomości, opłaty za wodę, wywóz śmieci, nawet miejsce na cmentarzu już do taniego nie należy. Komu ma to służyć? Te panie kucharki, zasilą rzesze bezrobotnych, rodzą się ludzkie tragedie. Tnie się nauczycielom ilość godzin w szkołach. Wszystko pięknie wygląda na folderach i zdjęciach, jednak pod tą turystyczną przykrywką rozgrywają się ludzkie dramaty, o przeżycie, o godną egzystencję. Zapewne UM rozumie to wszystko. Dla wszystkich dotkniętych przez los Lidzbarczan, organizuje „darmowe” imprezy masowe. Wstęp wolny.

Kilka bardzo amatorskich fotek z tej imprezy znajdziecie TUTAJ już działa link