Wałęsa. Człowiek beznadziei – felieton niepoprawny politycznie.

Polacy jak każdy z narodów świata posiada swoich bohaterów. Jednak nawet oni starzeją się na przestrzeni dziejów i trzeba kreować nowe postaci. Ileż przecież można pisać i mówić o Piłsudskim czy Norwidzie? Na próżno jednak szukać we współczesności odpowiedniego kandydata, chyba żeby uznać historię za naukę poddającą się relatywizmowi politycznemu. Naginanie rzeczywistości stało się domeną władzy nie tylko w stosunku do realnego stanu gospodarki, ale nawet do oczywistych prawd historycznych. Interpretowane są na potrzeby realizacji jedynej słusznej linii, jaką wyznacza rządząca partia polityczna.

Jednym z dowodów potwierdzających powyższą tezę, jest sfinansowanie przez rząd produkcji filmu o Lechu Wałęsie pt. „Wałęsa. Człowiek z nadziei” w reżyserii Andrzeja Wajdy. Niestety to najsłabszy film pana Andrzeja, jednak inaczej być nie mogło, powstał na konkretne zamówienie i dla realizacji określonych celów politycznych. Film jest laurką wystawioną przywódcy solidarności, ocieka wręcz wybielaczem i nakazuje zapomnieć wszystko, co o Wałęsie napisali niezależni historycy Sławomir Cenckiewicz i Piotr Gontarczyk w monografii „SB a Lech Wałęsa – przyczynek do biografii”. Poniżej zacytuję dwa krótkie fragmenty opracowania:

„Identyfikację TW ps. „Bolek” potwierdza również zachowana w formie kserokopii notatka służbowa młodszego inspektora Wydziału III „A” KW MO w Gdańsku st. szer. Marka Aftyki z 21 czerwca 1978 r. Odnosi się ona bowiem do „analizy akt archiwalnych nr I 14713 dotyczących ob. WAŁĘSA LECH. Aftyka napisał w niej: „Wymieniony do współpracy z organami bezpieczeństwa pozyskany został w dniu 29 XII 1970 r.  jako TW ps. »BOLEK« na zasadzie dobrowolności przez st. insp. Wydziału II KW MO w Olsztynie kpt. Edwarda Graczyka” […]Spotkania z TW »BOLEK« odbywały się poza LK. Za przekazane informacje był on wynagradzany i w sumie otrzymał 13100 zł; wynagrodzenie brał bardzo chętnie”

Ciekawą sprawą było też niebywałe szczęście Wałęsy w grze w toto-lotka. Wygrywał spore pieniądze po tym jak zgodził się donosić na kolegów z pracy. Jak mówi sam szczęśliwiec „„Wygrywałem zawsze, kiedy naprawdę potrzebowałem”.  Żona Danuta w swojej autobiografii. „Pralkę kupiliśmy dzięki temu, że mąż znów wygrał w totolotka […]”

Machina propagandowa ruszyła jeszcze na długo przed premierą filmu. Nauczyciele w szkołach dostali „gotowca” w postaci 48 stronicowego, wydrukowanego na papierze kredowym i w kolorze „przewodnika dla nauczycieli” autorstwa Artura Brzezińskiego. Zawarto w nim nawet gotowe scenariusze lekcji. To na wszelki wypadek, jakby chcieli myśleć samodzielnie i próbowali poddawać w wątpliwość morale „naszej ikony” (tak o Wałęsie powiedział premier Tusk). Materiały dla szkół współfinansowane są z publicznych pieniędzy przez Narodowe Centrum Kultury.

Następnie „proponuje” się młodzieży z gimnazjów i liceów obejrzenie filmu za jedyne 10zł. Ma to swoje dobre strony. Młodzi ludzie chętnie idą do lokalnych kin w ramach zajęć lekcyjnych, film jaki on by nie był zawsze wygra w starciu z siedzeniem w szkole. Drugim plusem będą przychody z filmu. Biorąc pod uwagę ilość uczniów, jaką wysłano do kin, nie trzeba będzie się wstydzić i ogłaszać kolejnej klapy finansowej polskiej kinematografii. Czyżbyśmy, więc wracali do czasów, kiedy oglądanie materiałów propagandowych było obowiązkowe?

Głośna lustracja Lecha Wałęsy z sierpnia 2000 roku, w którym to sąd orzekł, że prezydent Wałęsa nie był tajnym i świadomym współpracownikiem SB był procesem pokazowym, hańbiącym dobre polskiego sądownictwa. Poniżej komentarz do wyroku:

„Wstrząsnęło mną uzasadnienie Sądu Apelacyjnego z 11 sierpnia 2000 r. w sprawie lustracyjnej Lecha Wałęsy, doskonale zresztą przeanalizowane w rozdziale siedemnastym. Owo uzasadnienie może egzemplifikować rozziew pomiędzy wirtualną rzeczywistością kreowaną ze względu na bieżącą politykę, a rzeczywistością, której ujawnienie jest wręcz obowiązkiem historyka.”z recenzji prof. dr. hab. Marka K. Kamińskiego (Instytut Historii PAN).

Monografia „SB a Lech Wałęsa – przyczynek do biografii” za jakiś czas odejdzie w zapomnienie, zostanie wymazane ze świadomości nowego pokolenia, dla którego mocniejszym przekazem jest kinowy obraz Wajdy. Przypomnienie o chciwości Wałęsy, dla którego nie miało znaczenia od kogo bierze pieniądze i za co, będzie odbierane jako kolejne kłamstwa prawicowych oszołomów. Poniżej fragment recenzji monografii:

„Ta książka nie jest aktem oskarżenia młodego robotnika, który ongiś zdradził swoich kolegów i do dziś nie potrafi „stanąć w prawdzie”. Ta książka w istocie jest aktem oskarżenia zakłamanych elit III RP, które – tworząc system odmowy wiedzy – przez lata nie pozwoliły Nobliście wyzwolić się z pułapek postkomunizmu.” z recenzji dr. hab. Andrzeja Zybertowicza (profesora Uniwersytetu Mikołaja Kopernika).

Stanisław Bareja w filmie pt. „Miś” doskonale oddaje ducha produkcji Andrzeja Wajdy „Wałęsa. Człowiek z nadziei”. Poniżej właściwy fragment;)