lip 172014
 

Wniosek do Wojewody0001Państwo nazywamy demokratycznym wówczas gdy obywatele mają wpływ na stanowienie prawa.. Na szczeblu krajowym wybieramy Posłów i Senatorów, którzy stanowią najlepsze jak to tylko możliwe akty prawa zwane ustawami. Przedstawiciele małych społeczności mają Radnych, oni tworzą akty prawa miejscowego najbardziej dopasowane do lokalnych potrzeb mieszkańców.  Tak w skrócie przedstawia się teoria stanowienia prawa w państwie o ustroju demokratycznym. Praktyka pokazuje jednak, iż nasze władze ustawodawcze zarówno na szczeblu centralnym jak i tym lokalnym, co prawda kierują się duchem demokracji ale tej – Ludowej.

Podczas 58 Sesji Rady Miasta, Burmistrz Artur Wajs oświadczyl, iż 90% mieszkańców Lidzbarka Warmińskiego chce uzdrowiska. Tak doskonały procentowo wynik opiera na 378 głosach oddanych w ankiecie podczas „konsultacji społecznych” dotyczących zamiaru utworzenia dzielnicy uzdrowiskowej. Z obowiązku należy przypomnieć, iż w Lidzbarku Warmińskim mieszka ok. 16 tys osób. Ankieta przeprowadzona na stronie dziennika NaszLidzbak daje zupełnie inny wynik – 80% mieszkańców nie chce uzdrowiska. Racjonalnego wyjaśnienia tak różnych wyników nie ma, być może ankiety przeprowadzane były w jakiejś rzeczywistości alternatywnej lub światach równoległych. Radni miasta Lidzbark Warmiński uchwałę jednak przegłosowali i osiedle uzdrowiskowe stało się faktem. 90% mieszkańców jest więc zadowolonych, pozostałe 80%  jest odmiennego zdania. Dalsza część artykułu przeznaczona jest właśnie dla tej nielicznej (80%) grupy ludzi, którzy są przeciwni utworzeniu osiedla uzdrowiskowego.

Część właściwa – czyli trochę przepisów i co z nich wynika.

Wojewoda unieważnia §2 uchwały Rady Miasta w sprawie określenia zasad i trybu przeprowadzenia konsultacji.

Treść art. 90 Ustawy o Samorządzie Gminnym zobowiązuje Burmistrza do przedłożenia Wojewodzie uchwał rady gminy w ciągu 7 dni od dnia ich podjęcia. Zadaniem Wojewody jest sprawdzenie ich zgodności z obowiązującym prawem i ewentualne podjęcie rozstrzygnięcia nadzorczego (unieważnienie uchwały w części lub całości) w przypadku uchybień prawnych. Rada Miasta 2 czerwca 2014 r. na nadzwyczajnym posiedzeniu, podjęła uchwałę nr OR.BR.0007.55.2014.EK w sprawie określenia zasad i trybu przeprowadzenia konsultacji z mieszkańcami Miasta Lidzbark Warmiński dotyczących utworzenia Dzielnicy Uzdrowiskowej. Do przeprowadzenia konsultacji wg. zawartych w niej punktów wyznaczyła Burmistrza. Jednak już 6 czerwca Wojewoda, podjął rozstrzygnięcie nadzorcze w stosunku do §2 wyżej wymienionej uchwały, ujmując prościej unieważnił ten punkt (rozstrzygnięcie nadzorcze nr PN.4131.137.2014 (Dziennik Urzędowy Woj. Warm-Maz. z 6 czerwca 2014 r. poz. 2120), treść unieważniona: „§2 Uprawnionymi do udziału w konsultacjach są mieszkańcy Miasta Lidzbark Warmiński posiadający czynne prawo wyborcze do Rady Miejskiej Lidzbark Warmiński”

Przewodniczący Rady Miasta samodzielnie poprawia uchwałę.

Brak takiego zapisu w uchwale Rady Miasta niesie daleko idące skutki, bowiem nie określa się, kto może brać udział w konsultacjach! Jednak komuś bardzo się spieszyło, bowiem Przewodniczący Rady Miasta pan Kędzierski w sposób nieuprawniony poprawia akt prawa miejscowego i dopisuje treść w brzmieniu: „§2 brzmi następująco: „Uprawnionymi do udziału w konsultacjach są mieszkańcy Miasta Lidzbark Warmiński”. Można odnieść wrażenie, że teraz jest wszystko w porządku. Niestety nie jest, bowiem dopisanego przez pana Kędzierskiego punktu nie przegłosowała Rada Miasta, nikt nie wniósł takiego projektu. Tym samym przewodniczący Rady Miasta wprowadza do obrotu prawnego nową jakość, publikowana jest uchwała z niebyłym punktem i ta „poprawiona” z autorskimi poprawkami przewodniczącego TUTAJ. Dlaczego powyższe jest tak bardzo istotne? Na podstawie wyżej wspomnianej uchwały Burmistrz wydaje zarządzenie w sprawie konsultacji, w którym określa, kto może brać w nich udział. (czyli zarządzenie bez umocowania ze strony rady). Weryfikacja osób, które wypełniły ankietę w trakcie konsultacji przebiegała pod kątem zgodności z uznanym za nieważny §2 powołanej uchwały, a tym samym w istotnym stopniu naruszała art. 5 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Konsultacje społeczne powinny stanowić rzeczywiste omówienie z mieszkańcami proponowanych regulacji i umożliwienie mieszkańcom wyrażenia o nich opinii.

Konsultacje społeczne dotyczące utworzenia dzielnicy uzdrowiskowej powinny stanowić rzeczywiste omówienie z mieszkańcami proponowanych regulacji i umożliwienie mieszkańcom wyrażenia o nich opinii. Tymczasem Rada Miasta zgodnie z § 4 uchwały nr OR.BR.0007.55.2014.EK z dnia 4 czerwca 2014 r. tak decyduje: „Ustala się tryb przeprowadzania konsultacji w formie pisemnej ankiety zawierającej odpowiedź na pytanie: „Czy jesteś za utworzeniem Dzielnicy Uzdrowiskowej, jako jednostki pomocniczej Miasta Lidzbark Warmiński, w granicach z wariantową odpowiedzią „tak”, „nie”, „wstrzymuję się” Tak postawione pytanie nie wskazuje, za czym (lub przeciwko czemu) mają się wypowiedzieć mieszkańcy, bowiem ich wiedza na temat zawiłości prawnych i ograniczeń jakie nakłada ustawa o lecznictwie uzdrowiskowym jest praktycznie zerowa, lub niezgodna ze stanem faktycznym (za sprawą tzw. konsultantów, większość z nich sama nie wiedziała o co chodzi w ustawie i taką wiedzę mieli przekazywać mieszkańcom). Jedno spotkanie z mieszkańcami miasta jakie zorganizowano w UM nie daje podstaw do twierdzenia o rzeczywistym omówieniu z mieszkańcami proponowanych zmian. Podobne stanowisko wyraził Wojewoda Łódzki, który w rozstrzygnięciu nadzorczym z 5 maja 2000 r. (PR 01374/15/00, OwSS 2000/4/101) wskazał, że wymóg „podejmowania uchwał po konsultacji z mieszkańcami” powinien być rozumiany, jako rzeczywiste omówienie z mieszkańcami proponowanych zmian i wyrażenie przez nich opinii, a nie tylko jako zorganizowanie kilku spotkań.”

Burmistrz nie może decydować w sprawach, w których właściwa ustawowo jest Rada Miasta.

Zarządzenie Nr Se.0050.79.2014.MG Burmistrza Lidzbarka Warmińskiego z dnia 20 czerwca 2014 r. w sprawie ustalenia terminu i miejsca przeprowadzenia konsultacji z mieszkańcami Miasta Lidzbark Warmiński dotyczących utworzenia Dzielnicy Uzdrowiskowej w sposób odmienny reguluje kwestie przeprowadzenia konsultacji niż wynika to z upoważnienia uchwałą z dnia 2 czerwca 2014 r. Powołana uchwała wskazuje, jako wyłączny tryb przeprowadzenia konsultacji – ankietę. Tymczasem zgodnie § 4 ust. 1 pkt 1 lit a i lit. b. zarządzenia konsultacje przeprowadza się również w formie spotkań konsultacyjnych, o których w uchwale z dnia 2 czerwca br. nie ma mowy. Uchwała upoważnia jedynie organ wykonawczy do „ustalenia i przeprowadzenia konsultacji w formie pisemnej”. „Rada gminy nie może przyznać wójtowi gminy swobody ustalania innych form konsultacji niż wskazane w uchwale, nawet jeśli jest to uzasadnione potrzebami i celem planowanych konsultacji. Organ wykonawczy gminy nie może bowiem decydować w sprawach, w których właściwa ustawowo jest rada.” – NK-II.4131.227.2012 – rozstrzygnięcie nadzorcze Woj. Lubel. z dnia 16-07-2012.

Burmistrz wykracza poza ramy określone w uchwale Rady Miasta a także wydane przez siebie zarządzenie.

Jednak nawet i to zarządzenie nie było w praktyce przestrzegane. Mimo jego brzmienia, konsultacje (w tym możliwość wypełnienia i przekazania ankiety) przeprowadzane były również w innych miejscach niż wskazane w uchwale i w zarządzeniu. Były to specjalnie zorganizowane „stoiska” w co najmniej dwóch miejscach (pod Wysoką Bramą i przy sklepie „Lidl”. „Skoro ustawodawca nakazuje poprzedzić uchwałę dotyczącą nadania jednostce pomocniczej statutu lub jego zmiany konsultacjami z mieszkańcami, to organ gminy zobowiązany jest umożliwić weryfikację prawidłowości ich przeprowadzenia, co wymaga uprzedniego szczegółowego określenia zasad i trybu procedury konsultacyjnej.” (por. IV SA/Gl 1456/06 – wyrok WSA Gliwice z dnia 12-03-2007). Burmistrz wykroczył zatem poza ramy określone nie tylko w uchwale Rady, ale również w treści wydanego przez siebie zarządzenia. Tym samym nie można zweryfikować poprawności przeprowadzenia konsultacji, co jest kluczowe do stwierdzenia czy kwestionowana uchwała powinna zostać utrzymana w obrocie prawnym. Nie bez znaczenia pozostaje również okoliczność, iż osoby prowadzące powołane wyżej punkty konsultacyjne mogły wprowadzać mieszkańców w błąd, tym samym przyczyniając się do nieuzasadnionego poparcia na rzecz utworzenia jednostki pomocniczej. Na uwagę zasługuje także  treść § 5 zarządzenia z 20 czerwca 2014 r. w zakresie w jakim z jednej strony nakazuje złożenie ankiety w siedzibie urzędu z jednoczesnym okazaniem dowodu tożsamości, a jednocześnie umożliwia przesłanie ankiety na adres urzędu bez możliwości weryfikowania tych danych.

Zakończenie.

Wobec powyższego, obywatelską powinnością jest złożenie wniosku do Wojewody o wydanie rozstrzygnięcia nadzorczego w przedmiocie stwierdzenia niezgodności z prawem uchwały Rady Miejskiej w Lidzbarku Warmińskim z dnia 27 czerwca w sprawie utworzenia osiedla uzdrowiskowego jako jednostki pomocniczej (OR.BR.0007.65.2014.AR), co dzisiaj uczyniono. Treść wniosku do Wojewody TUTAJ. Wojewoda ma 30 dni na podjęcie decyzji. Jest to pierwszy krok prawny, mających na celu uchylenie niekorzystnej dla 80% mieszkańców Lidzbarka Warmińskiego decyzji o utworzeniu osiedla uzdrowiskowego. Jeśli Wojewoda uzna racje zawarte we wniosku, będzie zmuszony zaskarżyć uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, bowiem bezpośrednio uchylić akt prawa miejscowego może tylko w pierwszych 30 dniach od jego podjęcia.

 Posted by at 1:47 am
lip 152014
 

MAJO0551_crSprawa zatrucia rzeki Łyny w dniu 4 lipca została opisana TUTAJ, dzisiaj dalszy ciąg i więcej szczegółów, tej jak się okazuje niezwykle zagadkowej sprawy. Kierownik delegatury inspektoratu ochrony środowiska, pani Krystyna Wątroba zwróciła się więc do „Polmleku” o możliwe przyczyny zatrucia rzeki Łyny. Zakład mleczarski odpowiedział, iż praca oczyszczalni zakładowej i stan odpływu ścieków są monitorowane i nie wystąpiły żadne nieprawidłowości i awarie. Zaobserwowano jedynie „kłeby” białej piany niewiadomego pochodzenia na dowód czego sporządzono dokumentację fotograficzną.

W samym dniu ok. godziny 14-tej, pracownicy inspektoratu w obecności przedstawicielki starostwa powiatowego, „dokonali poboru próbek ścieków z wylotu oczyszczalni do rzeki oraz próbek wody z dwóch punktów na rzece (powyżej i poniżej wylotu ścieków z zakładowej oczyszczalni) celem przeprowadzenia ich analizy. Oględziny cieku potwierdziły obecność nielicznych skupisk piany na wodzie. Następnie w dniu 7 lipca WIOŚ rozpoczął  kontrolę interwencyjną zakładowej oczyszczalni pod kątem sprawdzenia prawidłowości pracy instalacji. Po zakończenie kontroli, które  przewidywane jest w tym tygodniu, w przypadku stwierdzenia uchybień w zakresie przestrzegania przepisów  i decyzji dotyczących ochrony środowiska, Delegatura podejmie stosowne działania.

Informujemy ponadto, iż na podstawie wyników analiz ścieków pobranych  w dniu 4 lipca 2014r. z wylotu zakładowej oczyszczalni nie stwierdzono przekroczeń dopuszczalnych parametrów określonych w decyzji na odprowadzanie ścieków posiadanej przez zakład.

Zbadane w rzece wskaźniki fizyko-chemiczne, w obu punktach, mieściły się w zakresie odpowiadającym I, ewentualnie  II klasie czystości wód, czyli odpowiadały dobremu stanowi wód. Zmierzone wartości nie odbiegały od wartości stężeń uzyskiwanych podczas badań prowadzonych w ramach Państwowego Monitoringu Środowiska.

Podsumowując, w rzece Łynie nie stwierdzono negatywnych skutków powyższego zdarzenia, w tym również nie zaobserwowano śnięcia ryb.” (Obszerny cytat z pisma otrzymanego od Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska z delegaturą w Elblągu).

Komentarz redakcyjny.

Mimo iż sprawcy nie wykryto, bowiem na zdjęciach dostarczonych przez samego zainteresowanego „wszystko gra” to z dumą można stwierdzić, iż służby odpowiedzialne za ochronę środowiska w naszym mieście nie pozostają już obojętne na zanieczyszczanie rzeki przez „nie wiadomo kogo”. W latach ubiegłych żadnego z urzędników nie obchodziło, iż Łyna regularnie zamienia się w ściek, teraz podejmują działania nakazane im przez prawo.

Idealnym byłoby nie chować głowy w piasek, przyznać, iż to My spuściliśmy syf do rzeki i jesteśmy za to odpowiedzialni. Można przeprosić, wzmóc działania, aby w przyszłości taka sytuacja nie powtórzyła się. Można też zorganizować jakiś festyn charytatywny, na rzecz np. niepełnosprawnego dziecka, postarać się o pozytywny image swojego zakładu. O zamontowaniu kamery przy kolektorze ściekowym i nagrywanie 24h obrazu to nawet nie marzę.

Na zakończenie konkurs dla czytelników. Mamy 2 zdjęcia, po lewej stronie wykonane przez redaktora dziennika NaszLidzbark, po prawej dostarczone przez „Polmlek”. Zdjęcia wykonane są 4 lipca w godzinach przedpołudniowych. Przedstawiają to samo miejsce na rzece Łynie, tylko z innego ujęcia. Zadaniem czytelników jest odnaleźć różnice, im więcej tym lepiej 😉

znajdź-różnice

 Posted by at 4:23 pm
lip 122014
 

uzdrowiska_mapa_uzdrowiskW  warmińsko-mazurskim funkcjonuje tylko jedno miasto ze statusem uzdrowiska – Gołdap. W tym roku status ochrony uzdrowiskowej uzyska Frombork i Miłomłyn, starania czyni nasz Lidzbark Warmiński, a także Górowo Iławeckie.

Rada Miasta Miłomłyn upoważniła Burmistrza do starań o nadanie statusu uzdrowiska w 2009 r. Procedura uzyskania statusu przeciągała się ze względu na brak odpowiedniej jakości kopalin (borowin) i dopiero badania z czwartej lokalizacji złóż dały zadowalający wynik. Obszarem ochrony uzdrowiskowej ma być objęty teren całego miasta (ok. 2,5 tys mieszkańców) wraz z przyległymi sołectwami. Tworzenie strefy nie było poprzedzone konsultacjami społecznymi jak też nie odnotowano sprzeciwu lokalnych przedsiębiorców. Wg urzędnika Urzędu Miasta Miłomłyn „posiadanie uzdrowiska to duży plus, ale też duży minus”, bowiem „jest bardzo różnie z zainteresowaniem potencjalnych inwestorów”. Obecnie gmina Miłomłyn czeka już tylko na podpis Prezesa Rady Ministrów, aby posiadać obszar ochrony uzdrowiskowej.

W identycznej sytuacji pod względem zaawansowania prac nad utworzeniem strefy uzdrowiskowej znajduje się Frombork. Brakuje już tylko podpisu Prezesa Rady Ministrów. Podobnie jak Miłomłyn, miasto Frombork w całości będzie znajdowało się w strefie uzdrowiskowej. Opracowano dokument którego brakuje Lidzbarkowi – koncepcję uzdrowiska (do pobrania TUTAJ). Lecznictwo uzdrowiskowe oparte będzie na wodach leczniczych chlorkowo-sodowych, wydobywanych z odwiertu o głębokości 972 m i wydajności 46,3 m3/h. Podobniej jak w Miłomłynie utworzenie strefy ochrony uzdrowiskowej nie było poprzedzone konsultacjami społecznymi.

Władze Górowa Iławeckiego dopiero rozpoczną działania w kierunku uzyskania statusu uzdrowiska (bez wcześniejszego etapu starań o nadanie statusu ochrony uzdrowiskowej). Na terenie miasta znajduje się już w tej chwili szpital rehabilitacyjny, który stanie się obiektem lecznictwa uzdrowiskowego. Lecznictwo opierać się będzie na naturalnych złożach borowiny i unikalnych cechach klimatu pozbawionych zanieczyszczeń przemysłowych. Na razie lokalni włodarze porządkują sprawy związane z kanalizacją i zaopatrzeniem w ciepło, tak aby wyeliminować piece węglowe na terenie miasta. Burmistrz Górowa pan Kostka, zapowiedział konsultacje społeczne z mieszkańcami na temat utworzenia w Górowie Iławeckim uzdrowiska. Biorąc pod uwagę, iż miasto stara się od razu o nadanie statusu uzdrowiska, to najprawdopodobniej wyprzedzi w tym wyścigu Frombork i Miłomłyn (o Lidzbarku nie wspominając).

Lidzbark Warmiński znajduje się na końcu „kolejki” w drodze do bycia miastem uzdrowiskowym. Biorąc pod uwagę negatywne nastawienie mieszkańców gminy do pomysłu utworzenia strefy uzdrowiskowej, jest prawdopodobnym, iż nigdy takiego statusu Lidzbark Warmiński nie otrzyma.

Główną barierą w rozwoju gmin uzdrowiskowych jest zapis w ustawie zakazujący budowy i rozbudowy zakładów przemysłowych. Zakładem przemysłowym w rozumieniu ustawy jest np. stolarnia lub inny drobny zakład wytwórczy. Także istniejące podmioty gospodarcze jak np. firma zajmująca się obróbką szkła, czy budową domków drewnianych nie będzie mogła rozbudować zakładu o nową halę produkcyjną czy powiększyć istniejącą. Postulat wykreślenia z ustawy o lecznictwie uzdrowiskowym definicji zakładu przemysłowego popiera burmistrz Augustowa Kazimierz Kożuchowski. Poinformował, że z tego powodu jego miasto straciło tysiąc miejsc pracy.

Należy wziąć pod uwagę następujące zagrożenia wynikające z posiadania statusu gminy uzdrowiskowej:

1.  poszerzenie nieformalnego sektora zatrudnienia w turystyce;
2.  wzrost miejscowych cen;
3.  wzrost bezrobocia;
4.  możliwość nasilenia patologii społecznych (narkomanii, alkoholizmu, kradzieży itp.);
5.  wzrost zatłoczenia dróg oraz wzrost liczby wypadów;
6.  negatywne skutki dla środowiska naturalnego; 
7.  dodatkowe obciążenie budżetów lokalnych związane z pomocą medyczną dla turystów;
8.  wzrost cen gruntów związanych ze spekulacjami dotyczącymi gruntów budowlanych.
 

NFZ z roku na rok ogranicza finansowanie lecznictwa uzdrowiskowego – plan na 2015 r. zakłada ponad 608 mln zł, co oznacza o ponad 14 mln zł mniej niż w roku 2014. W planach jest także zupełne wycofanie się z refundacji wyżywienia i noclegów dla kuracjuszy. W chwili uzyskania przez nasze miasto statusu uzdrowiska, co może nastąpić za 8 do 10 lat może się okazać, iż lecznictwo uzdrowiskowe będzie dysponowało funduszem o 50% mniejszym niż obecnie, a konkurencyjnych miast uzdrowiskowych będzie już kilka na terenie naszego województwa. Wobec powyższego należy z wielką ostrożnością podchodzić do kierunku rozwoju miasta, jaki został obrany przez obecną władzę.

Z pewnością posiadanie uzdrowiska nie jest receptą na bezrobocie. Analizując dane uzyskane z GUS-u, dotyczące powiatu gołdapskiego, można przyjąć, iż jest to marginalny czynnik.

stopa bezrobocia_cr

 Posted by at 4:36 pm
lip 102014
 
toyota

Samochód służbowy Burmistrza zaparkowany w sobotnie popołudnie pod szpitalem powiatowym.

Blisko rok temu wpłynął do UM w Lidzbarku Warmińskim wniosek o udzielenie informacji publicznej dotyczącej użytkowania samochodów służbowych (Tutaj pytania). Miało to związek z informacją nadesłaną od czytelnika, iż na szpitalnym parkingu 24 sierpnia 2013 r. (sobota) zauważył samochód służbowy Burmistrza (TUTAJ artykuł). Sprawa wymagała, więc wyjaśnienia. Formalnie mieniem komunalnym włada pan przewodniczący Rady Miasta, zapytany o samochód służbowy zaparkowany pod szpitalem w sobotnie popołudnie, oświadczył że „może raz się zdarzyło Burmistrzowi”. Sam zainteresowany odpisał, iż tego dnia pracował w szpitalu i jednocześnie nadzorował pracę nad przygotowaniem imprezy kulinarnej (TUTAJ artykuł). Tym samym pan Burmistrz Wajs przyznał się do używania samochodu służbowego do celów prywatnych. Sprawa samochodu służbowego pod szpitalem została więc wyjaśniona.

Jednak na niektóre pytania zawarte we wniosku pan Burmistrz odmówił odpowiedzi. Sprawa trafiła do sądu, odbyło się kilka rozpraw, SKO też miało swój udział w sprawie (TUTAJ wniosek do SKO). Ostatnia sprawa odbyła się 24 czerwca w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym. Wyrok zobowiązał Burmistrza do rozpatrzenia wniosku w zakresie przesłania kopii faktur za paliwo do samochodów służbowych. W pozostałej części sprawę umorzył. Treść wyroku wraz uzasadnieniem dostępna w bazie orzeczeń TUTAJ.

Niestety Sąd uznał, iż przebieg w km pojazdów służbowych, jak też koszty związane z użytkowaniem pojazdów prywatnych do celów służbowych – stanowi informację przetworzoną i wnioskodawca musi wykazać interes społeczny w ich uzyskaniu.

Społeczna kontrola władzy samorządowej dopiero od niedawna zaczyna być praktycznie stosowane przez obywateli. Mimo iż odpowiednie zapisy prawne, istnieją od kilkunastu lat, to prawie nikt z nich nie korzystał. Wydaje się, iż przyczyną takiego stanu rzeczy jest niewielka wiedza mieszkańców o tym, jakie prawa im przysługują i jak praktycznie korzystać z dostępu do informacji publicznej. Jednak powoli rośnie świadomość obywatelska, ludzie pragną wiedzieć, w jaki sposób i na co wydawane są ich pieniądze, w tej materii zbliżamy się do zachodu. Problemem są jednak sami urzędnicy, ich pojęcie o transparentności swoich poczynań bliższe jest standardom białoruskim niż unijnym. Robią co mogą, aby zniechęcić ludzi do wykonywania ich prawa w zakresie kontroli, czują się zagrożeni. Uczciwy samorządowiec nie ma nic do ukrycia, szczególnie taki wykonujący społeczny mandat zaufania. W lidzbarskim samorządzie z pewnością wszyscy, od szeregowego pracownika, aż po Burmistrza czy Starostę są uczciwi i w pełni zasługują na zaufanie mieszkańców.

 Posted by at 8:57 pm
lip 022014
 

15 czerwca gazeta ‚NaszLidzbark” opublikowała list otwarty do Burmistrza Artura Wajsa i Rady Miasta  z prośbą o  przedłużenie konsultacji społecznych dotyczących utworzenia dzielnicy uzdrowiskowej, jak też przedstawienia dokumentów określających zasadność utworzenia uzdrowiska oraz wprowadzenia dzielnicy uzdrowiskowej. Autorem listu jest pan Jacek Wiśniowski, a sygnatariuszami kilkudziesięciu mieszkańców Lidzbarka Warmińskiego. Treść listu TUTAJ, a poniżej odpowiedź Burmistrza i komentarz autora listu.

Pismo-Burmistrza-Miasta-Lidzbark-Warminski1Do odpowiedzi załączone zostały dwa dokumenty dotyczące badań wody z odwiertu i warunków klimatycznych.

[gview file=”http://www.naszlidzbark.pl/wp-content/uploads/2014/07/Świadectwo-potwierdzajace-właściwości-lecznicze-klimatu.pdf”]

[gview file=”http://www.naszlidzbark.pl/wp-content/uploads/2014/07/Świadectwo-woda.pdf”]

 

Szanowni czytelnicy gazety internetowej “NASZ LIDZBARK” w dniu wczorajszym otrzymałem pisemną odpowiedź Burmistrza Miasta Lidzbark Warmiński Artura Wajsa na “List otwarty “ z dnia 15-06-2014r..

Wraz z pismem Pan Burmistrz załączył świadectwa :

– potwierdzające właściwości lecznicze wody z odwiertu GT-1

– potwierdzające właściwości lecznicze klimatu

Ujawnienie tych dokumentów uważam za mój obowiązek, a ich udostępnienie przez nasze władze przejawem namiastki demokracji, która winna być normalnością w społeczeństwach demokratycznych.

Nadal brakuje tzw. “ Biznes Planu cyt.  z treści listu …Jednocześnie proszę o udostępnienie dla opinii publicznej niezależnych analiz określających ekonomiczne i społeczne korzyści i straty związane z tym projektem”

Ponowiłem tą prośbę na spotkaniach w Urzędzie Miasta dnia 25-06-2014r., oraz 26-06-2014r. ( komisje Rady Miasta ) .  Jednocześnie na komisji Rady Miasta poprosiłem Radnych o materiały na podstawie których podjęli decyzję o tworzeniu dzielnicy ( osiedla ) uzdrowiskowego. Jeśli są przekonani o słuszności jego utworzenia to należałoby wskazać źródło wiedzy determinującej takie stanowisko.

Niestety nie otrzymałem  odpowiedzi, lecz wierzę że w niedługim czasie będziemy mogli taką wiedzę uzyskać.

Życzę miłej lektury, a Panu Burmistrzowi dziękuję za odpowiedź.   

 

Jacek Wiśniowski. 

 

 Posted by at 9:01 pm